این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
در سالهای اخیر، تحولات نظم منطقهای در خلیجفارس وارد مرحلهای تازه شده که دیگر نمیتوان آن را صرفا با شاخصهای جغرافیایی یا منابع انرژی توضیح داد. این منطقه اکنون به میدان رقابت گفتمانی، بازتعریف هویتها و شکلگیری سازههای ژئوپلیتیک جدید بدل شده است. در شرایطی که ناسیونالیسم راستگرای افراطی در سطح بینالملل قدرت گرفته و چندجانبهگرایی لیبرالیستی، حتی در کشور پدران بنیانگذار دچار بحران مشروعیت شده، پنجرهای برای بازآفرینی نقش تمدنی ایران در خلیج همیشه فارس گشوده شده است؛ نقشی که بر مبنای تاریخ، هویت و منافع راهبردی ایران قابل احیاست؛ فرصتی که شاید بیشتر از هر چیز دیگری، نیازمند احیای دیپلماسی ازدسترفته است؛ دیپلماسیای که تا جایی زمینگیر و دور از دنیا شده است که حتی دیگر طالبان را مجبور به پایبندی به معاهدات بینالمللی و بین دو کشور نمیکند.
تحولات جدید در نظم منطقهای خلیجفارس را نمیتوان صرفا در چارچوب جغرافیای طبیعی یا منابع انرژی تحلیل کرد، بلکه باید آن را بهمثابه میدان بازتعریف سازههای تاریخی، منازعه هویتی و رقابت ژئوپلیتیک دید. در شرایطی که بازگشت ناسیونالیسم راستگرا در نظام بینالملل، جهانوطنگرایی لیبرال را به حاشیه رانده و چندجانبهگرایی را دچار بحران مشروعیت کرده، پنجرهای برای بازآفرینی نقش تمدنی ایران در خلیج فارس گشوده شده است. اکنون منطق «دولتملت» بهجای نظم ایدئولوژیک فراملی نشسته و سیاست خارجی کشورها بیش از پیش تابع منافع ملی و سازوکارهای واقعگرایانه شده است.
حادثه غمانگیز و جانکاه بندر شهید رجایی، علاوه بر خسارتهای جبرانناپذیر انسانی، از بُعد اقتصادی هم زخمی دیگر بر پیکر نحیف اقتصاد ایران وارد کرد. این بندر، با سرمایهگذاریهای گسترده در دهههای قبلی و برخورداری از تجهیزات لجستیک و موقعیت جغرافیایی مناسب، بندری استراتژیک و یک گلوگاه تجاری برای اقتصاد کشور است. براساس آمار رسمی گمرک کشور، در سال ۱۴۰۳ بندر شهید رجایی حدود ۲۱درصد وزن و ۲۸درصد ارزش دلاری واردات کشور را به خود اختصاص داده و در جایگاه نخست بوده است. سهم این بندر از صادرات نیز از نظر وزنی و ارزش دلاری به ترتیب حدود ۲۱ و ۱۵درصد بوده و در جایگاه دوم است. بنابراین مجموعا بیش از ۴۰درصد از تجارت خارجی ایران از طریق این بندر پردازش میشود و اختلال در عملکرد آن اثرات وسیعی بر اقتصاد کشور میگذارد.