این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
در روزهایی که ایران عزیز ما با یکی از حساسترین مقاطع خود در سالهای اخیر مواجه است، یک واقعیت بار دیگر با وضوح تمام نمایان شده است: میدان نبرد تنها صحنهای برای نمایش قدرت سخت نیست، بلکه عرصهای است که باید همزمان با میدان دیپلماسی پیش برود تا بتوان آیندهای عزتمندانه و پایدار برای کشور رقم زد. در شرایطی که قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای سعی در تحمیل موازنههای جدید از مسیر زور دارند، تنها برخورداری از توان نظامی پیشرفته کافی نیست؛ بلکه این دیپلماسی هوشمند و حقوقمحور است که میتواند استمرار مقاومت در میدان را به دستاوردی پایدار در میز مذاکره تبدیل کند.