گاهی تاریخ اقتصاد نه با اعداد و شاخصها که با سکوتها و تاخیرها نوشته میشود؛ سکوتهایی که در ظاهر نشانه احتیاط هستند؛ اما در باطن مُهر تایید بر بینظمی میزنند. بانک آینده سالها در پناه همین سکوت رشد کرد؛ در ظاهر بانکی نوگرا، در باطن صندوقی از داراییهای منجمد و پروژههای شخصی. نهادی که قرار…
«ایران با قرار گرفتن در یک منطقه خشک، بهرغم دارا بودن اراضی فراوان، یک سرزمین کشاورزی نبوده و به طور طبیعی استعداد زراعتی چندانی ندارد. برای تبدیل این اراضی به اراضی زراعی، سرمایهگذاریهای عظیم برای ایجاد تاسیسات آبیاری مورد احتیاج است.
اگر ۵۰ مشکل بزرگ اقتصاد ایران را لیست میکردیم، یکی از آنها تعیین تکلیف بانک آینده بود. بالاخره نظام تصمیمگیری کشور حاضر شد در مورد این موضوع دست به اقدام بزند. اینکه چطور شد که این اقدام کلید خورد، چندان اهمیت ندارد؛ چراکه مشخص بود با این حجم از مشکلاتی که بانک آینده داشت، نظام تصمیمگیری دیر یا زود ناگزیر از اقدام بود. البته مثل همیشه اگر زود اقدام شود، بحران کوچکتر خواهد بود و اگر دیر اقدام شود، بحران بزرگتر خواهد شد. باز هم مثل همیشه هزینه بحران بر دوش عموم مردم جامعه خواهد افتاد؛ اما این هزینه معمولا مستقیم نیست و غیرمستقیم به شکل تورم بر دوش مردم میافتد. به همین دلیل توده مردم درک نمیکنند که چقدر بین اقدام زود یا دیر تفاوت وجود دارد.