دنياي اقتصاد:
فوتبال ایران شبیه یک کاریکاتور است؛ موجودی با سر بسیار بزرگ، اما پیکری نحیف و لاغر. آن «سر» را باید حاشیههای پرشماری دانست که بر متن ناچیز این فوتبال سنگینی میکند. اینقدر که ما دعوا و درگیری و جدل داریم، تولید مطلوب محتوا نداریم. از آخرین قهرمانیهای باشگاهی و ملیمان در قاره چندین دهه میگذرد، درست مثل آخرین صعودمان به المپیک. در جامهای جهانی هم کلا ۱۵ بازی انجام دادهایم که فقط دو مسابقه را بردهایم؛ تازه یکی از آنها به لطف گل به خودی بازیکن حریف بوده است.