شماره روزنامه ۶۴۱۱
|

عباس عبدی

عباس عبدی

    دوشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • حمله تند و تیز عباس عبدی به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

    عباس عبدی نوشت: اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید.
    دوشنبه، ۰۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • انتقاد عباس عبدی از ساخت مسجد در پارک/ مثل اینکه در ورزشگاه آزادی هم مسجد ساخته شود

    عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: کارکردهای غیر عبادی مسجد را اگر از آن بگیرند، این نهاد دچار اختلال می‌شود و کارکرد عبادی خود را نیز کم‌کم از دست می‌دهد. بنابراین مسجد را فقط براساس کارکرد عبادت بنا نمی‌کنند. به علت همین ویژگی‌های نهادی است که آمار شاید دقیقی از مساجد کشور داریم، ولی هیچ آماری از نمازخانه‌ها نداریم، چون در قالب نهادی شناخته نمی‌شوند.
    پنجشنبه، ۲۳ آذر ۱۴۰۲
  • کنایه عباس عبدی به رئیسی صدای روزنامه دولت را در آورد

    روزنامه ایران در واکنش به طعنه عباس عبدی به سفرهای استانی رئیسی نوشت: به نظر می‌رسد نویسنده این اظهارنظر، اساساً از اخبار دولت به دور است و احتمالاً نهایت تلاشش برای پیگیری این اخبار، گروه‌های واتساپی با حضور سایر همسن‌وسالان خود است.
    شنبه، ۲۲ مهر ۱۴۰۲
  • ۴ دلیل عباس عبدی برای رد لایحه عفاف و حجاب از سوی شورای نگهبان

    اعتماد: عباس عبدی در یادداشتی نوشت، قانون مهم‌ترین هنجار اجتماعی است، سنت و عرف و عادت و اخلاق نیز هنجار هستند. ولی همان‌طور که سنت‌ها به علل اجبارهای محیطی و ضرورت‌های روز تغییر کرده و خود را با مقتضیات روز سازگار می‌کنند، قانون نیز همین وضع را دارد.
  • عباس عبدی:

    زور و قانون برای حکمرانی لازم است، ولی کافی نیست!

    روزنامه اعتماد: فرض محال کنیم که شما وضع حجاب در محیط عمومی را به‌طور موقت درست کردید، با این پوشش در خانه و محیط‌های غیرعمومی چه خواهید کرد؟ برای اندیشه‌ها و افکار چه می‌کنید؟
    چهارشنبه، ۱۲ مهر ۱۴۰۲
  • واکنش عباس عبدی به لغو بازی سپاهان و الاتحاد عربستان

    خبرآنلاین: عباس عبدی در یادداشتی نوشت: هنگامی که سیاست را بر همه عرصه‌ها تحمیل کنیم به‌طور طبیعی آن را ضربه‌پذیر می‌کنیم. دقیقا مثل سیبل یا نشانه‌ای است که خیلی بزرگ باشد و هر آدم عادی هم می‌تواند آن را هدف تیر خود قرار دهد.