این مقاله به بررسی شرایط کاری و زندگی کارگران غیرماهر در جنوب تهران میپردازد و بهطور خاص، کارگران کورههای آجرپزی خاتونآباد را محور قرار میدهد. این کارگران که عمدتا از روستاها بهطور موقت به این منطقه میآمدند، جزو فقیرترین قشر طبقه کارگر ایران بودند.
قدمت کورههای آجرپزی در تهران به شکل امروزین آن به تقریبا ۱۵۰سال قبل بازمیگردد؛ زمانی که حاج امینالضرب مهدوی در اواخر سلطنت ناصرالدینشاه نخستین کارخانه آجرپزی را در اطراف شهر ری ساخت. کورههای آجر دستی ابتدا در میدان شوش، جاده ری و هاشمآباد شکل گرفتند.