اخبار تاريخ و اقتصاد روزنامه شماره ۶۳۰۷

هفته گذشته نشست کارشناسانه «تاریخ فرهنگی آب در ایران» در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. در این نشست ژاله آموزگار استاد پیشین فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران، مرتضی فرهادی استاد تمام حوزه مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی، داریوش رحمانیان دانشیار تاریخ دانشگاه تهران، محمد صادق دهقانی کارگردان فیلم تالان و امید شمس دبیر نشست سخنرانی کردند. در اینجا بخش‌هایی از سخنان مطرح‌شده در نشست مذکور را می‌خوانید:

چنین به نظر می‌رسد که یکی از راه‌های اساسی بررسی و شناخت درست فرهنگ و تمدن ایرانی در طی تاریخ دیرینه سال، آن از هزاره‌های پیش از میلاد مسیح - و مخصوصا از دوره استقرار و سکونت آریاها و حاکمیت آنان در نجد ایران - تا هنگام آشنایی ایرانیان با فرهنگ و تمدن غربی و برخی تاثیرات زیان بار آن در روزگار معاصر، آگاهی از چند و چون فن قنات‌سازی یا به اصطلاح «تمدن کاریزی» در این سرزمین است. ‌

یازده‌قنات ایرانی در سال‌۲۰۱۶ از سوی مدیریت یونسکو به‌عنوان میراث جهانی به ثبت رسید. ویژگی‌های منحصر به فرد این قنات‌ها از نظر کارشناسان یونسکو چنین بیان شده است: عمیق‌ترین، طولانی‌ترین و قدیمی‌ترین. این یازده‌قنات شامل قنات قصبه گناباد، قنات بلده فردوس، قنات حسن‌آباد مشیر و قنات باغ زارچ، قنات ابراهیم‌آباد اراک، قنات مزدآباد و قنات عمومی وزوان، قنات مون، قنات گوهرریز جوپار، قنات اکبرآباد بم و قنات قاسم‌آباد بم است.