در گذشته مالکیت و سلطه اربابان بر رعایا و جنگلها هیچ توجیه منطقی و عقلی نداشت. بر این اساس رژیم سابق در دهه ۴۰ تصمیم گرفت به هر طریقی به این وضع خاتمه دهد. با توجه به اینکه فئودالها از پرنفوذترین طبقات جامعه بودند، دولت وقت تلاش کرد با وضع قوانین قاطع و مانع و سازوکار یکطرفه به مالکیت فئودالها بر رعایا و جنگلها پایان دهد. حاکمیت آن زمان چون مطمئن شد از طریق مجلس و نمایندگان مجلس که اکثرا از فئودالها بودند نمیتواند به این هدف برسد، مجلس را تعطیل کرد. بعد با تصویب هیات وزیران در ۲۷دیماه ۱۳۴۱ طی تصویبنامهای تمام جنگلها و مراتع را ملی اعلام کرد.