آمریکای‌جنوبی، رقیب تازهنفس اوپک و محرک جدید رشد عرضه نفت جهان؛
فشار عرضه نفت، این‌بار از قاره آمریکا
از سوی دیگر طبق گزارش موسسه «ریستاد انرژی»، آمریکای‌جنوبی در رشد عرضه غیراوپک‌پلاس تا سال۲۰۲۶ از آمریکای‌شمالی هم پیشی می‌گیرد، به‌طوری که تا سال۲۰۲۶ بیش از ۷۵۰هزار بشکه در روز، با رهبری برزیل و گویان به تولید نفت این کشورها اضافه می‌شود. به گزارش خبر‌‌گزاری رویترز، اداره اطلاعات انرژی آمریکا در تازه‌‌‌‌‌ترین گزارش چشم‌‌‌‌‌انداز کوتاه‌مدت انرژی خود اعلام کرد؛ انتظار می‌رود تولید نفت ایالات‌متحده امسال رکوردی بزرگ‌تر از برآوردهای پیشین ثبت کند، حتی با وجود اینکه عرضه جهانی نفت از تقاضای سوخت پیشی‌گرفته‌است.
این نهاد پیش‌بینی کرد؛ میانگین تولید روزانه نفت آمریکا امسال ۱۳میلیون و ۵۹۰هزار بشکه خواهد بود و در سال‌آینده میلادی با کاهش جزئی به حدود ۱۳میلیون و ۵۸۰هزار بشکه در روز می‌رسد. پیش‌‌‌‌‌تر پیش‌بینی شده‌بود که تولید نفت آمریکا از حدود ۱۳میلیون و ۵۳۰هزار بشکه در روز در سال۲۰۲۵ به روزانه ۱۳میلیون و ۵۱۰هزار بشکه در سال۲۰۲۶ برسد، این بازنگری به‌دلیل تولید بالاتر از حد انتظار در ماه اوت انجام شده‌است. تولید نفت آمریکا در سال‌گذشته میلادی به‌‌‌‌‌طور میانگین روزانه ۱۳میلیون و ۲۳۰هزار بشکه بود که همانند رکورد پیشین است.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا همچنین اعلام کرد؛ انتظار می‌رود تولید جهانی نفت‌خام و سوخت‌های مایع در سال‌جاری میلادی به‌‌‌‌‌طور میانگین به ۱۰۶میلیون بشکه در روز برسد؛ رقمی که روزانه ۱۰۰هزار بشکه بیشتر از برآورد پیشین است.
پیش‌بینی‌‌‌‌‌ها حکایت از آن دارد که مصرف جهانی نفت‌خام به میانگین روزانه ۱۰۴میلیون و ۱۰۰هزار بشکه می‌رسد که تقریبا مشابه سطح تولید خواهد بود. در برآوردهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا آمده است که ذخیره‌سازی‌‌‌‌‌های جهانی نفت تا سال۲۰۲۶ افزایش می‌‌‌‌‌یابد، زیرا تولید سریع‌تر از تقاضا برای سوخت رشد می‌کند و این موضوع فشار بیشتری بر قیمت نفت‌خام وارد خواهد کرد. ذخیره‌‌‌‌‌سازی جهانی نفت‌خام در سه‌‌‌‌‌ماهه چهارم امسال به ۲میلیارد و ۹۳۰میلیون بشکه خواهد رسید‌که ۵۲میلیون بشکه بیشتر از سه‌‌‌‌‌ماهه سوم است.
پیش‌بینی می‌شود ذخیره‌سازی‌‌‌‌‌های نفت‌خام تا سه‌‌‌‌‌ماهه پایانی سال‌آینده میلادی به ۳میلیارد و ۱۸۰میلیون بشکه برسد. جیووانی استانوو، تحلیلگر موسسه یوبی‌‌‌‌‌اس(UBS) بیان کرد: تحولات در برآوردهای ماهانه اداره اطلاعات انرژی آمریکا بیشتر خنثی بوده‌است، اما این نهاد همچنان به مازاد عرضه بزرگ بازار در سال‌های جاری و آینده میلادی اشاره می‌کند. اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرد؛ قیمت نفت‌خام برنت امسال به‌‌‌‌‌طور میانگین به ۶۸ دلار و ۷۶سنت برای هر بشکه می‌رسد، درحالی‌که این رقم در سال‌گذشته میلادی ۸۰ دلار و ۵۶سنت بود.
انتظار می‌رود قیمت نفت‌خام شاخص دابلیو تی‌آی آمریکا امسال به‌‌‌‌‌طور میانگین حدود ۶۵ دلار و ۱۵سنت برای هر بشکه باشد که نسبت به ۷۶دلار و ۶۰سنت در سال‌گذشته میلادی کاهش یافته‌است. با کاهش قیمت نفت، قیمت سوخت هم کاهش خواهد یافت. پیش‌بینی می‌شود قیمت خرده‌‌‌‌‌فروشی بنزین در ایالات‌متحده در سال‌آینده به‌‌‌‌‌طور میانگین به ۲ دلار و ۹۸سنت برای هر گالن برسد؛ رقمی که برای نخستین‌بار از سال۲۰۲۰ کمتر از ۳ دلار در هر گالن خواهد بود. در همین‌حال انتظار می‌رود قیمت خرده‌‌‌‌‌فروشی گازوئیل در سال۲۰۲۶ به ۳ دلار و ۵۰سنت برای هر گالن کاهش یابد که نسبت به امسال بیش از ۴درصد کاهش خواهدداشت.
فرود تقاضا از سال۲۰۳۰
از سوی دیگر پیش‌بینی‌های موسسه «ریستاد انرژی» هم نشان می‌دهد تقاضای جهانی برای مایعات نفتی در اوایل دهه۲۰۳۰ به اوج خود یعنی حدود ۱۰۷میلیون بشکه در روز می‌رسد و تا دهه۲۰۴۰ بالای ۱۰۰میلیون بشکه باقی‌می‌ماند، سپس تا سال۲۰۵۰ به حدود ۷۵میلیون بشکه کاهش پیدا می‌کند؛ این پیش‌بینی‌‌‌‌‌ها بر پایه عوامل اقتصادی، رشد جمعیت و پیشرفت‌های فناورانه بنا شده و تاکید می‌کند که نفت همچنان نقش اصلی را به‌عنوان سوخت حمل‌ونقل و خوراک صنایع پتروشیمی دارد.
آمریکای‌جنوبی؛ محرک جدید رشد عرضه نفت جهان
برآورد تقاضای جهانی نفت در گزارش این موسسه، حاکی از پیش‌بینی افزایش تقاضا تا اوج ۱۰۷میلیون بشکه است که با شیب ملایم پس از آن کاهش می‌‌‌‌‌یابد و این روند حاکی از تاثیر تدریجی خودروهای برقی و سیاست‌های زیست‌محیطی است، اما حفظ سطح بالای ۱۰۰میلیون تا ۲۰۴۰ بیانگر وابستگی پایدار جهان به نفت است. در این شرایط، عرضه نفت از سوی کشورهای غیراوپک‌پلاس برای تعادل بازار کلیدی است و آمریکای‌جنوبی نقش اصلی را ایفا می‌کند، به‌طوری‌که تا سال۲۰۲۶ بیش از ۷۵۰هزار بشکه در روز، با رهبری برزیل و گویان در پروژه‌های دریایی بزرگ به تولید این کشورها اضافه می‌شود.
برای نمونه، تولید نفت دریایی در برزیل، گویان و سورینام به‌همراه توسعه منابع شیل آرژانتین، منابع ارزان و رقابتی تا ۲۰۳۰ هستند، درحالی‌که چاه‌‌‌‌‌های فعلی تا آن زمان کمتر از نیمی از تولید فعلی‌‌‌‌‌شان را حفظ می‌کنند که این امر نیاز به سرمایه‌گذاری مداوم را برجسته می‌سازد. طبق این گزارش آمریکای‌جنوبی در رشد عرضه غیراوپک‌پلاس، با افزایش ۵۶۰هزار بشکه در سال‌جاری و رسیدن به ۷۵۰هزار بشکه تا سال۲۰۲۶ از آمریکای‌شمالی پیشی می‌گیرد. این روند رشد پایدار را تا اواخر دهه تایید می‌کند و عامل اصلی جلوگیری از کمبود عرضه است.
بر اساس تحلیل ریستاد انرژی، حدود ۶۰درصد از حجم‌‌‌‌‌های متعارف درحال توسعه و کشف‌شده تا ۲۰۳۰ یعنی نزدیک به ۵.۹میلیون بشکه در روز از کشورهای غیراوپک‌پلاس می‌آید و آمریکای‌جنوبی امسال با افزودن بیش از ۵۶۰هزار بشکه نفت‌خام و میعانات گازی، از آمریکای‌شمالی(۴۸۰هزار بشکه) جلوتر است و تا ۲۰۲۶ این رقم را به بیش از ۷۵۰هزار می‌رساند که عمدتا از توسعه میدان‌های دریایی کنونی یا میادین درحال توسعه تا ۲۰۳۰ ناشی می‌شود و بیش از ۶۵درصد تولید متعارف منطقه را تشکیل می‌دهد.
استفاده بیشتر از شناورهای تولید، ذخیره و صادراتی(FPSO) در برزیل و گویان این رشد را سرعت‌بخشیده است. در گویان، اکسون‌موبیل با چهار شناور FPSO تولید از میادین اکتشافی را توسعه داده‌است، هرچند که روند اکتشاف میادین جدید کُند شده و سال‌گذشته فقط ۴۲۰میلیون بشکه در میادین نفتی کشف شد که کم‌ترین مقدار از۲۰۱۷ است و نیاز به اکتشاف بیشتر میادین جدید را نشان می‌دهد، به‌ویژه تقاضا تا میانه ۲۰۳۰ از عرضه فعلی پیشی می‌گیرد و کاوش‌‌‌‌‌های جدید و بهبود روش‌های تولید و ضریب برداشت را ضروری می‌کند. کاهش روند اکتشافات جدید نیاز به سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید برای حفظ عرضه را برجسته می‌سازد.
آینده منطقه به تصمیمات نهایی سرمایه‌گذاری وابسته است و آمریکای‌جنوبی تا ۲۰۳۰ شتاب قوی در این زمینه دارد که منجر به هزینه سرمایه‌ای مجموعا ۱۹۷میلیارد دلاری برای میدان‌های نفتی جدید عمدتا در پروژه‌های دریایی عمیق می‌شود که برزیل و گویان بیشتر این سرمایه‌ها را جذب می‌کنند. سرمایه‌گذاری کلی در بخش بالادست صنعت نفت در آمریکای‌جنوبی سال‌گذشته به بیش از ۴۶میلیارد دلار رسید ـ بالاترین از ۲۰۱۵ - و امسال ۱۰درصد رشد می‌کند و به حدود ۵۰میلیارد دلار می‌رسد. این روند صعودی بیانگر اعتماد سرمایه‌گذاران به پتانسیل منطقه و نقش آن در جبران کاهش تولید چاه‌‌‌‌‌های قدیمی است.
اکتشاف‌‌‌‌‌های نوظهور در ترینیداد و توباگو و پرو، فرصت‌های جدید ایجاد می‌کنند و آمریکای‌جنوبی را به‌عنوان پایه اصلی عرضه غیراوپک‌پلاس تا ۲۰۳۰ تثبیت می‌کنند، حتی در قیمت‌های پایین که می‌تواند کمبودهای عرضه پس از میانه ۲۰۳۰ را پر کند؛ البته ریسک‌هایی مثل تاخیر پروژه‌ها ممکن است مازاد موقتی ایجاد کند، اما تمرکز روی توسعه منابع دریایی، منطقه را در موقعیت قوی قرار می‌دهد تا به بازار جهانی پاسخ دهد، جایی‌که تقاضا تا ۲۰۴۰ بالای ۱۰۰میلیون بشکه می‌ماند.
این چشم‌‌‌‌‌انداز نه‌تنها موید پایداری انرژی جهان است، بلکه تعادل بین رشد تقاضا و تنوع عرضه را نشان می‌دهد، جایی‌که آمریکای‌جنوبی با فناوری‌های پیشرفته و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ، به اعتقاد تحلیلگران موسسه ریستاد بدون آسیب به امنیت عرضه، در جلوگیری از نوسان قیمت‌ها و تامین انرژی ارزان نقش کلیدی ایفا می‌کند و به گذار انرژی کمک می‌کند.
