پرونده امروز
هند بر سر دوراهی
در آن سخنرانی، مودی با لحنی محکم اعلام کرده بود که هند با قدرت گرفتن در داخل مرزهای خود، به جایگاهی که شایسته آن است می‌رسد. هدف بزرگ او نیل به تولید ناخالص داخلی ۱۰تریلیون‌دلاری تا سال ۲۰۴۷ است. بنا بر اظهارنظرهای متعدد نخست‌وزیر هند، اگر این مهم رخ دهد، هند به جایگاه یک «کشور توسعه‌یافته» می‌رسد. در واقع 15 اوت برای هند تنها روز استقلال سیاسی نیست؛ بلکه یادآور این پرسش دیرینه است که سیاست‌های استقلال اقتصادی تا کجا باید ادامه یابد؟ هند مزیت‌های فراوانی همچون بیش از ۵۰۰ میلیون نفر نیروی کار فعال و میانگین سنی کمتر از ۳۰سال و یک بازار داخلی گسترده دارد، اما مشکلات این کشور برای توسعه‌یافته شدن هم کم نیست؛ قوانین سختگیرانه مانع بزرگ شدن شرکت‌ها شده، روستاییان با بیکاری مواجه هستند و در نهایت، شهرهای این کشور ظرفیت اسکان موج عظیم شهرنشین‌ها را ندارند.
همه این‌ها درست در حالی مطرح است که خود مودی هم پس از فروکاسته شدن اکثریت پارلمانی، تمایل کمتری به اصلاحات جدی نشان داده است و حال رسانه‌ها می‌خواهند بدانند آیا فشارهای بیرونی می‌توانند جرقه اصلاحات تازه در هند باشد؟ هند یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان است که روابط گسترده‌ای با آمریکا و روسیه دارد.
این کشور در سالیان گذشته، ابتدا با سیاست «عدم تعهد» و در ادامه با «استقلال راهبردی»، سیاست خارجه خود را تعریف کرده است؛ اما وقایع اخیر به‌خصوص جنگ میان روسیه و اوکراین این سیاست‌ها را به چالش کشید. از سوی دیگر، تحریم‌های اخیر آمریکا علیه هند که به بهانه روابط هند و روسیه وضع شده‌اند نیز باعث کاهش روابط میان این دو کشور می‌شوند. «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای اقتصاد» در این پرونده بررسی می‌کند که آیا تحریم‌های آمریکا می‌تواند سیاست‌های راهبردی هند را تغییر دهد یا اینکه همچنان قرار است استقلال راهبردی سیاست اصلی هند در مواجهه با جهان باقی بماند.
