این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
سرنوشت مذاکرات ایران با اروپا چه میشود؟ آیا جمهوری اسلامی میتواند دوباره با تروئیکا به یک توافق دست پیدا کند و از دل آن به راهی برای توجیه ایالات متحده آمریکا آن هم در دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ دست یابد؛ شخصیتی که یک بار تصمیم به خروج یکجانبه از برجام گرفت و از آن زمان تاکنون اروپاییان اجرای برجام را به سبب خروج واشنگتن یک کار سخت توصیف کردهاند. حالا انجام و ادامه این مذاکرات لاجرم به نوعی پای کاخ سفید را به ماجرا باز خواهد کرد.
مذاکرات ایران و سه کشور اروپایی آلمان، انگلستان و فرانسه موسوم به «تروئیکا» نقش مهمی در آینده سیاست خارجه ایران خواهد داشت و کسی نیست که منکر این مهم باشد. اما قبل از اینکه بخواهیم به تحلیل چگونگی و نتایج این مذاکرات بپردازیم، خوب است که شرایط امروز کشور و غرب را مرور کنیم؛ چراکه هر اتفاق یا تصمیمی میتواند مشخصا یک تاثیر مستقیم بر روند مذاکرات داشته باشد. یکی از مهمترین اتفاقاتی که باید مورد توجه قرار بگیرد، رخداد جنگ تحمیلی ۱۲روزه و اتفاقات بینالمللی متبوع آن است.
ما برای آنکه مواضع طرف غربی و ایران در خلال مذاکرات استانبول را که خبرها به صورت گسسته و کوتاه از آن به بیرون درز میکند تحلیل و ارزیابی کرده و بابت آن یک پیشبینی مطرح کنیم، نیازمند آن هستیم که سابقه این مذاکرات در چارچوب برنامه انرژی هستهای را روایت کنیم.
دور اول مذاکرات ایران با اروپاییان در استانبول برگزار شد و طرفین قرار را بر این گذاشتند که با پایتختهای خودشان مشورت و هماهنگیهای لازم را انجام داده و در دور بعدی یا دورهای بعدی مذاکرات را ادامه بدهند. خبرهای دیگری نیز جستهوگریخته از مذاکرات به رسانهها درز پیدا کرده است ولی خیلی نمیتوان این اخبار و گزارههای غیررسمی را محل اعتبار و تحلیل قرار داد. شاید بهترین کار همین باشد که ما دادههای خودمان را با تکیه بر سوابق طرفین در قبال یکدیگر ارزیابی کنیم.