این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
کسبوکارهای نوپا و استارتآپی از زمان آتشبس تاکنون با مشکلات عدیدهای مواجه بودهاند؛ این در حالی است که زیست این کسبوکارهای نوپا، پیش از جنگ نیز خالی از معضل نبود. کمبود سرمایهگذار در این بخش، محیط سنتی کسبوکار کشور و همچنین بروکراسیهای طولانی، از جمله مهمترین دستاندازهای اکوسیستم استارتآپی بوده است. حال این مشکلات حل نشده و تازه گلوگاههای دیگری نیز به این محیط اضافه شده است.
جنگ تحمیلی ۱۲روزه ایران و اسرائیل به بسیاری از استارتآپها آسیبهای بسیاری وارد ساخت؛ این جنگ نهتنها بهعنوان یک بحران سیاسی بلکه بهعنوان یک چالش جدی برای اقتصاد و کسبوکارهای مختلف بهویژه استارتآپها، نقشنمایی کرد. استارتآپهای ایرانی که در سالهای اخیر با چالشهای متعددی در بخش سیاستگذاری روبهرو بودند، در زمان جنگ با خود این معضل و بعد از آن با مشکلات جدید ناشی از ترکشهای ثانویه جنگ نیز مواجه شدهاند.
در محیطهای پیچیده و پویا که جامعه و به تبع آن سازمان نیز این خصوصیت را دارد، ساختارها و فرآیندهای سادهشده به مدیران این امکان را میدهد که تصمیمگیریهای سریعتر، موثرتر و شفافتری داشته باشند. از طریق کاهش پیچیدگیها، سردرگمی افراد کاهش یافته و به دلیل تمرکز بیشتر، منابع به شکل بهینهتری مورد استفاده قرار میگیرند. سادهسازی و دوری از ایجاد قوانین با تبصرههای مختلف و غیرهمگن، نهتنها به کاهش هزینهها و افزایش کارآمدی کمک میکند، بلکه زمینهساز پاسخگویی موثر به تغییرات محیطی برای مدیران سیستم نیز هست.
در شرایط اقتصادی ناپایدار که آینده نامعلوم است و مردم همواره در حال جستوجوی راههایی برای حفظ ارزش دارایی خود هستند، سرمایهگذاری و پسانداز به ابزاری کلیدی در تامین امنیت مالی تبدیل شدهاند.