اخبار بورس روزنامه شماره ۶۳۶۸

در پنجمین ماه سال، بورس تهران به‌مانند آینه‌ای از چالش‌های اقتصادی، یکی از پرنوسان‌ترین دوره‌های خود را تجربه کرد. این ماه که با پایان امیدواری‌های اولیه ناشی از حمایت‌ نهادهای مالی آغاز شد، از روزهای ابتدایی به عرصه‌ای برای غلبه عرضه بر تقاضا تبدیل شد؛ به‌طوری‌که پس از عقب‌نشینی نماگرهای اصلی بازار پس از جنگ تحمیلی ۱۲روزه به محدوده حدودی ۲‌میلیون و ۶۳۰هزارواحدی، تزریق حمایت‌های متولیان از اواسط تیرماه موجب رشد موقتی شاخص کل به محدوده ۲‌میلیون و ۸۵۰هزارواحدی تا پایان تیرماه شد.

در دو هفته اخیر، در فضای مجازی درآمدثابت‌ها برای چندمین بار مورد توجه قرار گرفتند. برخی از فعالان و کارشناسان بازار سرمایه پیشنهاد دادند که سازمان بورس و اوراق بهادار با یک بخشنامه این صندوق‌ها را ملزم کند تا حداقل ۱۵درصد دارایی تحت مدیریتشان را به سهام اختصاص دهند. در روزهای گذشته در روزنامه «دنیای اقتصاد» این تصمیم از جوانب مختلف مورد بررسی قرار گرفت. این بار، ابراهیم دادگر، به عنوان یک مدیر دارایی، پیشنهاد فعلی را ارزیابی می‌کند و نشان می‌دهد که در وهله اول چرا چنین پیشنهادی مورد توجه قرار گرفته و در ثانی، چرا چنین الزامی، از نظر اخلاقی و تجاری یک تصمیم نادرست است.

با وجود آنکه شاخص اصلی بازار سهام طی مردادماه، کاهش حدود ۱۳درصدی را به ثبت رسانده، اما بیشترصندوق‌های سهامی عملکردی بهتر از بازار را به نمایش گذاشتند. سپرمحکم صندوق‌های سهامی سبب شده تا اعتماد عمومی به سرمایه‌گذاری غیرمستقیم افزایش یابد. با این وجود، صندوق‌های اهرمی به دلیل غلبه هیجانات و افزایش ریسک‌ها، دوبرابر بیشتر از میانگین بازار، اهالی بورس را متضرر کردند. این در حالی است که صندوق‌های بخشی فلزات اساسی، پتروشیمی، غذایی و دارویی سد محکمی در برابر رکود بازار شدند. اما رقبای بورس کارنامه قوی‌تری را ارائه دادند. صندوق‌های طلا، طی مردادماه به طور میانگین بازدهی ۶درصدی و صندوق‌های درآمد ثابت نیز به طور متوسط افزایش قیمت ۲.۵۲درصدی را ثبت کردند. صندوق‌های زعفران هم بازدهی مشابه با ETFهای طلایی داشتند.

بازار سرمایه ایران در سال‌های اخیر همواره در معرض تحولات اقتصادی، سیاسی و حتی اجتماعی قرار داشته است. اما اگر به حافظه تاریخی بورس نگاهی بیندازیم، شهریورماه یکی از مقاطع خاص و پرماجرای سال به شمار می‌رود.

به عنوان یک فعال بازار سرمایه همیشه در تحلیل و یادداشت‌هایم بر عوامل بلندمدت و ساختاری تاکید کرده‌ام که می‌توانند روندهای بازار را شکل دهند. درحالی‌که تحلیل‌های رایج بر تحریم‌ها، تورم و سیاست‌های پولی تمرکز دارند،