دکه^ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۶
روزنامه هممیهن در گزارشی با عنوان «مشت آخر به زایندهرود» نوشت: در خبرها آمده که قرار است در بستر خشک زایندهرود، کنسرت برگزار کنند. نهتنها خبر آمده که عکسهایی هم از داربستزدن و صندلیچیدن در رودخانه روی خط خبرگزاریها وایرال شده است. دیدن زایندهرود خشک بهاندازه کافی قصه پُرغصهای است. بهخصوصکه زعمای قوم پیرایهای بر او بستند. سوال اینجاست که آیا اصفهان جای دیگری برای برگزاری کنسرت نداشت؟ اصلا خودتان را یکلحظه جای زایندهرود بگذارید. سالها با مدیریت غلط و ناکارآمد، میراث گرانبهای پدرانمان را به بیابان بیآب و علفی تبدیل کردید. هر چندوقت یکبار با هزار التماس و درخواست، قسطی و قرضی سر لوله را باز کردید و همین که جانی به شهر افتاد، شیر را بستید و روز از نو و روزی از نو. شما اگر جای زایندهرود بودید، به زبان نمیآمدید که آقایان، خانمها، شما خشکم کردید، ناز شستتان. جرعهجرعه آبم دادید، فدای سرتان. روی بستر خشکم رژه رفتید، نوش جانتان؛ کنسرت گذاشتنتان را کجای دلِ خونم بگذارم؟ یک لحظه به خودتان بیایید. فکر کنید خانهای را خراب کردید و حالا در همان خانه خراب، عروسی میگیرید. حال صاحبخانه را دریابید.

روزنامه کیهان نیز در یادداشت روز خود نوشت: شرایط کشور «عادی» نیست و ممکن است هر لحظه جنگ سخت به جنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اضافه شود. اداره امور در «شرایط ویژه و غیرعادی»، باید ویژه باشد. «کشورِ در شرایط غیرعادی» را نمیتوان با همان روشی که «کشور در شرایط عادی» است، اداره کرد.