دنیای اقتصاد منتشر کرد؛
سخنان مسعود پزشکیان در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ دنیای اقتصاد: رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل؛ شعار امسال، «هشتاد سال، و بیشتر برای صلح، توسعه و حقوق بشر» در حقیقت فراخوانی برای همبستگی و نگاهی مشترک به آینده روشنتر است. اعتقاد و باور دینیِ ما و دعوت همه پیامبران نیز، بر مبنای برابری حقوق همهی انسانهاست. آنچه انسان را شایستهتر میسازد، تقواست: یعنی راستی، خِرَد، پاکی و نوعدوستی.
زیربنای همه ادیان الهی و وجدانِ بشری این قاعده طلایی است که: «هر آنچه بر خود نمیپسندی بر دیگران نیز نپسند.» آیا جهان ما اینچنین است؟ به دو سال گذشته بنگریم:
جهان در دو سال گذشته، نظارهگر نسلکشی در غزه بود؛ نظارهگر ویرانی خانهها و نقص مکرر حاکمیت و تمامیت ارضی در لبنان بود؛ نظارهگر تخریب زیرساختهای سوریه بود؛ نظارهگر حمله به مردم یمن بود؛ نظاره گر گرسنگی اجباری کودکان نحیف در آغوش مادران بود؛ نظاره گر ترور دانشمندان ایران بود؛ نظاره گر شبیخون دزدانه به حق حاکمیت کشورها، تجاوز به تمامیت ارضی دولتها و هدفگیری عریان رهبران ملتها بود و همه اینها با پشتیبانی تمامعیارِ مسلحترین حکومت جهان و به بهانه دفاع از خود!
آیا اینها را برای خود میپسندید؟
چه کسی بر هم زننده ثبات منطقه و جهان است؟
چه کسی تهدیدی علیه صلح و امنیت بینالمللی است؟
چه کسی ناقض قاعده طلایی اخلاقی بشر است.
رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل با نمایش تصاویر شهدای حنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسراییل علیه ایران گفت : همه شما شاهد بودید که در خرداد گذشته، کشور من، مورد تهاجمی وحشیانه و خلاف اصول مسلم حقوق بینالملل قرار گرفت. حملات هوایی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به شهرها، خانه ها و زیرساخت های ایران آن هم درست در زمانی که در مسیر مذاکرات دیپلماتیک گام برمیداشتیم خیانتی بزرگ به دیپلماسی و تضعیف کننده ی تلاش برای استقرار ثبات و صلح بود.
این تجاوز گستاخانه، علاوه بر به شهادت رساندن تعدادی از فرماندهان، شهروندان، کودکان، زنان، دانشمندان و نخبگانِ علمی کشورم، ضربهای سنگین به اعتماد بینالمللی و چشم انداز صلح در منطقه وارد کرد.
همه شما شاهد بودید که در خرداد گذشته، کشور من، مورد تهاجمی وحشیانه و خلاف اصول مسلم حقوق بینالملل قرار گرفت. حملات هوایی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به شهرها، خانه ها و زیرساخت های ایران آن هم درست در زمانی که در مسیر مذاکرات دیپلماتیک گام برمیداشتیم خیانتی بزرگ به دیپلماسی و تضعیف کننده ی تلاش برای استقرار ثبات و صلح بود
. این تجاوز گستاخانه، علاوه بر به شهادت رساندن تعدادی از فرماندهان، شهروندان، کودکان، زنان، دانشمندان و نخبگانِ علمی کشورم، ضربهای سنگین به اعتماد بینالمللی و چشم انداز صلح در منطقه وارد کرد.
هفته گذشته، سه کشور اروپایی، پس از آنکه نتوانستند با بدعهدی ۱۰ ساله و به دنبال آن با حمایت از تجاوز نظامی مردم سربلند ایران را به زانو دربیاورند، به دستور ایالات متّحده، با فشار، قلدری، تحمیل و سوءاستفاده آشکار کوشیدند قطعنامههای لغو شده شورای امنیت، علیه ایران را بازگردانند.
در این مسیر، حسننیت را کنار گذاشتند، الزامات قانونی را دور زدند، اقدامات جبرانی قانونمند ایران در برابر خروج آمریکا از برجام و بدعهدی و ناتوانی مطلق اروپا را «نقض فاحش» جلوه دادند،
خود را به دروغ «طرفهای خوشسابقه» توافق معرفی کردند و تلاشهای صادقانه ایران را «ناکافی» خواندند. و این همه، برای نابودی همان برجامی بود که خودشان بزرگترین دستاورد دیپلماسی چندجانبه-اش می دانستند.
این اقدام غیر قانونی که با مخالفت برخی از اعضاء شورای امنیت نیز مواجه گردید، مشروعیت
بین المللی نداشته و با اقبال جامعه بین المللی نیز روبرو نخواهد شد.
یکبار دیگر در این مجمع اعلام می کنم که ایران هرگز به دنبال ساخت بمب هسته ای نبوده و نخواهد بود.