المانیتور دلالتهای نتایج انتخابات پارلمانی عراق را بررسی کرد؛
ائتلاف سودانی؛ پیروز انتخابات
المانیتور طی گزارشی عنوان کرد که عراقی‌ها روز سه‌شنبه 11نوامبر برای انتخابات پارلمانی به پای صندوق‌های رای رفتند، انتخاباتی که بدل به محل رقابت سه‌گانه میان تهران، بغداد و واشنگتن شده است. با باز شدن حوزه‌های رای‌گیری در سراسر کشور، بیش از ۲۱میلیون عراقی واجد شرایط انتخاب از بین بیش از ۷۷۰۰نامزد بودند. میزان مشارکت ۵۵درصد بود و بیش از ۹۹درصد آرا شمارش شده است که افزایشی نسبت به پایین‌ترین رکورد حدود ۴۳درصد در انتخابات ۲۰۲۱ را نشان می‌دهد. این در حالی است که برخی از جناح‌های سیاسی خواستار تحریم این انتخابات شده و استدلال کرده بودند که این انتخابات تنها همان نخبگان حاکمی را که از سال ۲۰۰۳ تا حد زیادی بر سیاست عراق تسلط داشته‌اند، تداوم می‌بخشد. این در حالی است که منابع نزدیک به ائتلاف محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر فعلی عراق، روز چهارشنبه 21 آبان به خبرگزاری فرانسه گفتند که فهرست حامی او پس از انتخابات، پیروزی بزرگی در پارلمان به دست آورده است. با این حال، مذاکرات لازم برای انتخاب نهایی نخست‌وزیر جدید و تشکیل دولت می‌تواند ماه‌ها به طول بکشد، آنچنان‌که در دوره‌های پیشین انتخابات چنین بود.
دورخیز طرف‌های نزاع
هم تهران و هم واشنگتن از نزدیک اوضاع را زیر نظر دارند. به گفته کارشناسان و تحلیلگران، نتیجه نهایی این انتخابات مشخص خواهد کرد که آیا ایران می‌تواند نفوذ خود را بر دولت بعدی عراق حفظ کند و آیا ایالات متحده می‌تواند آن را کاهش دهد یا خیر. این در حالی است که روز دوشنبه، اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، نسبت به هرگونه دخالت خارجی در انتخابات عراق هشدار داد و فشار و تحریم‌های ایالات متحده بر گروه‌های شیعه طرفدار ایران را «مضر و بی‌ثبات‌کننده» خواند. بنا به گزارش ایرنا، بقایی در نشست خبری هفتگی خود در تهران اعلام کرد: «انتخابات عراق برای سرنوشت مردم آن حیاتی است. هرگونه دخالت خارجی توسط کشورهای مسوول محکوم و رد خواهد شد.»
المانیتور در ادامه گزارش داد: تهران همچنان نسبت به تعامل مجدد واشنگتن در عراق محتاط است و این رای‌گیری را به عنوان عرصه دیگری در رقابت مداوم ایالات متحده و ایران برای نفوذ می‌بیند. با این حال، اظهارات درباره انتخابات عراق تا حدی محتاطانه بوده است. این تغییر شاید منعکس‌کننده واقعیت جدید ایران باشد. تهران تا پیش از این به عنوان بازیگر ضروری در بغداد (قادر به میانجی‌گری، متحد کردن جناح‌های شیعه و تشکیل دولت‌های ائتلافی) دیده می‌شد.
محاسبات مجدد پس از جنگ
المانیتور در ادامه عنوان کرد که زمان انتخابات عراق، از منظر استراتژیک برای تهران اهمیت ویژه‌ای دارد. جنگ غزه و درگیری ژوئن بین ایران و اسرائیل، صف‌بندی‌های منطقه‌ای را تغییر داده است. در این زمینه، عراق همچنان برای تهران به عنوان یک حائل امنیتی و یک شاهراه اقتصادی در بحبوحه تحریم‌های ایالات متحده حیاتی است. با این همه، دولت نخست‌وزیر عراق به دنبال ایجاد تعادل در روابط با واشنگتن و کشورهای عربی بوده است. از سوی دیگر، ایالات متحده کارزار فشار خود را بر گروه‌های مسلح همسو با ایران تشدید کرده و بغداد را تحت فشار قرار داده است تا تلاش‌ها برای خلع سلاح یا ادغام شبه‌نظامیان در دستگاه امنیتی دولت را تسریع کند. این در حالی است که تحریم انتخابات توسط مقتدی صدر، روحانی بانفوذ، محاسبات را بیش از پیش پیچیده کرد. صدر پایگاه ملی‌گرایانه‌ای برانگیخته است که دخالت خارجی را به‌کلی رد می‌کنند. تصمیم او برای عدم مشارکت، اردوگاه‌های موجود را در برابر اتهامات انحصار قدرت آسیب‌پذیر می‌کند.
این گزارش افزود: اکنون طرف‌های سنتی نزاع در عراق باید مذاکره، ترغیب و تطبیق را در پیش بگیرند. روابط اقتصادی و شبکه‌های تاثیرگذاری هنوز به ایران نفوذ قابل‌توجهی می‌دهند، اما سازوکار سیاسی آن بیشتر از آنکه منسجم باشد، پراکنده بوده و این امر سبب می‌شود محاسبات‌های موجود برای وضعیت همسایه شرقی دچار تحولاتی شود. تحولات و تحلیل‌های موجود حاکی از آن است که بلوک سیاسی حاکم در عراق توانسته دست بالا را در انتخابات داشته باشد، اما باید منتظر ماند و دید که آرایش نیروهای سیاسی در این کشور به چه سمت‌و‌سویی کشیده می‌شود و چیدمان نهایی چه تاثیری بر معادلات منطقه‌ای از جمله رابطه عراق با ایران در سایه فشار آمریکا می‌گذارد.
بغداد به دنبال پارلمان متعادل
