مرکز پژوهش‌های مجلس انجام داد
بررسی استراتژی‌ها و راهکارهای ایجاد اشتغال منطقه‌ای
بر اساس اعلام دفتر اطلاع‌رسانی مرکز پژوهش‌ها، در گزارشی که در همین زمینه توسط دفتر مطالعات اقتصادی این مرکز تهیه شده، ضمن مقایسه نرخ بیکاری جوانان در مناطق شهری و روستایی آمده است: بررسی نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در استان‌های مختلف کشور در سال‌های
۱۳۸۰ – ۱۳۸۲ حاکی از آن است که بیشترین نرخ بیکاری کل و نرخ بیکاری جوانان روستایی در سال‌های اخیر مربوط به استان سیستان و بلوچستان و کمترین نرخ بیکاری متعلق به استان آذربایجان‌شرقی بوده است.
آمار و ارقام در خصوص نرخ بیکاری جوانان مناطق شهری استان‌های کشور در سال‌های یاد‌شده مبین آن است که بیشترین نرخ بیکاری جوانان شهری، ۷۱درصد در سال ۱۳۸۰ و ۸/۵۰درصد در سال ۱۳۸۲ مربوط به استان لرستان بوده است. مقایسه نرخ بیکاری جوانان در نقاط شهری و روستایی و نرخ بیکاری کل در استان‌های کشور در سال‌های ۱۳۸۰-۱۳۸۲ نیز نشان‌دهنده آن است که نرخ بیکاری جوانان در مناطق شهری اغلب از مناطق روستایی بیشتر بوده است.
مرکز پژوهش‌ها با اعلام این مطلب که نرخ بیکاری جوانان در استان‌های کشور در سال‌های اخیر بنا به دلایل متعدد، اندکی بهبود یافته است، افزود: بخشی از این بهبود را می‌توان حاصل سیاست‌های اشتغالزایی دولت در سال‌های اخیر دانست.
مرکز پژوهش‌ها ۶ استراتژی برای ایجاد اشتغال در مناطق محلی را پیشنهاد کرده و ضمن بررسی پتانسیل‌ها، به بررسی مزایا و معایب هریک از آنها پرداخته است.
نخستین استراتژی پیشنهادی مرکز پژوهش‌ها برای ایجاد اشتغال بر لزوم به کارگیری و جلب نظر کارآفرینان و کارفرمایان خارج از منطقه تاکید دارد و بر این اساس در قدم اول اخذ نمایندگی کارخانه‌ها و مجموعه‌های چندگانه در منطقه پیشنهاد شده است.
حمایت از فعالیت کارآفرینانه و توسعه کسب و کارهای کوچک دومین استراتژی پیشنهادی مرکز پژوهش‌ها است.
در دومین استراتژی این مرکز تصریح شده که کسب و کارهای کوچک پایه اصلی رشد اشتغال و تولید نوآورانه در اکثر کشورها به شمار می‌رود، اما مشکل عمده آنها این است که در سال‌های آغازین راه‌اندازی نرخ‌های بازدهی کمی دارند، ضمن اینکه نرخ توسعه اشتغال در مناطق محلی محروم نصف نرخ مذکور در مناطق غیر‌محروم است.
سومین استراتژی پیشنهادی به افزایش درآمد و اشتغال در صنایع تبدیلی کشاورزی اختصاص دارد که این سیاست از طریق پردازش بیشتر تولیدات محلی و توسعه تولیدات کشاورزی جدید برای هر منطقه امکانپذیر می‌شود.
گسترش خدمات محلی و فعالیت‌های تجاری با هدف کاهش نشت مخارج و مصارف از جامعه چهارمین استراتژی مورد‌نظر مرکز پژوهش‌ها به شمار می‌روند. دلیل انتخاب این استراتژی نیز این است که اشتغال در صنایع خدماتی – تولیدی سریع‌تر از صنایع کارخانه‌ای رشد می‌کند و در واقع احتمال موفقیت در بخش خدمات و تجارت نسبت به بخش‌های راکد و بی‌رونق بیشتر است، اما عیب عمده این استراتژی این است که شاغلان بخش خدمات رغبت زیادی برای کار کردن و مستقرشدن در مناطق روستایی ندارند.
پنجمین استراتژی پیشنهادی گسترش و توسعه صنعت توریسم به منظور جذب منابع قابل ملاحظه از بیرون به داخل جامعه است، زیرا این بخش سرمایه‌های خارج از جامعه را به داخل جامعه سرازیر می‌کند.
آخرین استراتژی پیشنهادی مرکز پژوهش‌ها توسعه همه برنامه‌هایی است که به حفظ و گسترش فعالیت‌های موجود کمک می‌کنند.
دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌ها همچنین موفقیت یک استراتژی توسعه را در گرو وجود مدیران قوی و نهادهای کارآمد در منطقه، تجزیه و تحلیل جامع منطقه‌ای، تعیین آرمان‌ها و اهداف، تعیین استراتژی‌ها به منظور دستیابی به اهداف، انتخاب استراتژی‌ها و اجرایی کردن برنامه‌ها می‌داند و همچنین الگوی مورد استفاده در تدوین برنامه‌های توسعه در ایران اغلب الگوی اقتصادسنجی با تعداد بسیاری معادله از نوع الگوی اصطلاحا سه شکافه بوده که در آن تعادل سه نظام اقتصادی، تعادل مالی، تعادل تراز پرداخت‌ها و تعادل بودجه، مورد توجه قرار می‌گیرند که مهم‌ترین مزیت این قبیل الگوهای رفتاری، قدرت پیش‌بینی و انعطاف‌پذیری آنها است، اما با محدودیت‌هایی نظیر مواجهه با خطای تصریح در مدل، عدم‌توجه به ارتباطات ساختاری و روابط بین صنایع، امکان بروز پدیده همخطی در برآورد معادلات به صورت همزمان و در دسترس نبودن آمار سری زمانی به روز روبه‌رو می‌باشند.
مرکز پژوهش‌ها در پایان گزارش خود خاطرنشان ساخت که در ارتباط با برنامه‌های اشتغالزایی دولت باید به پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های هریک از بخش‌های اقتصادی از بعد منطقه‌ای توجه ویژه‌ای صورت گیرد یا این که اگر قرار است از طریق شیوه‌های اقتصادسنجی این برنامه‌ریزی صورت پذیرد، این روش‌ها برای هریک از مناطق به طور جداگانه‌ای اجرا و به کار گرفته شوند.
