قطعنامه شورای امنیت نباید ضرب‌الاجلی برای ایران تعیین کند

به گزارش خبرگزاری فارس، سرگئی لاوروف، که برای شرکت در نشست وزرای خارجه نشست کشورهای جنوب شرقی آسیا به کوالالامپور سفر کرده است، در جمع خبرنگاران گفت: «قطعنامه مربوط به برنامه‌های هسته‌ای ایران که در شورای امنیت در دست تهیه می‌باشد، نباید محتوای تهدیدکننده‌ای داشته باشد.» 

به گفته وی، قطعنامه فقط بایستی تایید کننده خواسته‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد و اگر تهران در آینده نزدیک به پیشنهادهای «گروه ۵+۱»، واکنش نشان دهد، نیازی به تصویب این قطعنامه هم نخواهد بود. 

تعویق نشست ۵+۱ 

از سوی دیگر دیپلمات‌ها نیز اعلام کردند: نشست ۵ عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان در مورد پرونده هسته‌ای ایران که قرار بود پنج‌شنبه برگزار شود تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاد. 

به گزارش خبرگزاری مهر برخی دیپلمات‌ها اعلام کردند که تعویق این نشست ناشی از بروز اختلافات و دودستگی در اعضای شورای امنیت پیرامون حملات موشکی رژیم صهیونیستی به مقر سازمان‌ملل متحد در جنوب لبنان است.

قرار بود نمایندگان ۵ عضو دائم شورای امنیت شامل چین، روسیه، آمریکا، انگلیس و فرانسه به اضافه آلمان نشست جدید غیر رسمی‌را برگزار کنند و آخرین تصمیم خود را درمورد پیش نویس قطعنامه‌ای با هدف مجبور کردن ایران به توقف غنی‌سازی اورانیوم اتخاذ کنند.

ویتالی پورکین، نماینده روسیه در سازمان‌ملل تعویق نشست اعضای دائم شورای امنیت را تایید کرد و گفت: درحال حاضر هیچ موعدی برای نشست بعدی تعیین نشده است.دیپلمات‌ها گفتند که با مخالفت چین و روسیه، مذاکرات طولانی کشورهای غربی درباره تکمیل پیش‌نویس قطعنامه ضد ایرانی دوباره در سازمان‌ملل متوقف شد. نمایند گان گروه ۵+۱ روزسه شنبه ابراز امیدواری کردند که متن پیش‌نویس قطعنامه، روزچهارشنبه برای توزیع در میان تمام ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان‌ملل آماده شود. 

دیپلمات‌ها گفتنند که نمایندگان کشورهای چین، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکا درسازمان‌ملل که نتوانستند به توافق کامل بر سر متن این پیش‌نویس دست یابند، این متن را به دولت‌های خود ارجاع دادند.

تحریم مشکلی را حل نمی‌کند 

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز از تمامی طرف‌های درگیر در مساله هسته‌ای ایران خواست تا شکیبایی به خرج دهند. به گزارش ایسنا، محمد البرادعی، در گفت‌وگویی با مجله آلمانی اشپیگل مدعی شد در صورتی که ایران برنامه هسته‌ای‌اش را شدت بخشد، تحریم‌ها علیه این کشور اجتناب‌ناپذیر خواهد بود، اما اذعان کرد که این امر مشکلی را حل نخواهد کرد. وی افزود که یک نشانه امید‌بخش در حال حاضر آن است که ایران تلاش‌های هسته‌ای‌اش را تسریع نکرده است.

 البرادعی با تاکید بر اینکه «چند هفته تفاوتی را ایجاد نخواهد کرد»، مدعی شد: مساله، برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه امنیت منطقه‌ای است. 

نیاز آمریکا به ایران 

روزنامه لوموند دیپلماتیک نیز در تحلیلی نوشت که نیاز آمریکا به ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای سبب تغییر لحن کاخ سفید و نرمتر شدن این لحن شده است. 

به گزارش خبرگزاری «مهر»، این روزنامه نوشت: چرخش ۱۸۰ درجه‌ای و اتخاذ موضعی جدید از سوی ایالات متحده در برابر ایران، در زمینه مناقشه هسته‌ای، چشمگیر است. 

لوموند با اشاره به اتهاماتی که آمریکا در سه ماه گذشته نسبت به ایران و همچنین طرح گزینه نظامی‌علیه ایران در عناصری از دولت آمریکا در پنتاگون، علت این تغییرموضع را چنین عنوان می‌کند: پیش از هر چیز، باید به حق بی‌چون و چرای ایران (قدرت بزرگ منطقه با جمعیتی ۷۰‌میلیونی و صادرکننده عمده منابع انرژی ) اشاره نمود در آنکه نگران آینده خود از نظر تامین انرژی باشد و در زمینه تکنولوژی هسته‌ای غیرنظامی ‌سرمایه‌گذاری کند. به نوشته این روزنامه، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از سال ۲۰۰۳ تاکنون، با وجود اعمال بیش از ۲۰۰۰ بازرسی، هنوز نتوانسته است کوچک‌ترین مدرکی دال بر تلاش جمهوری اسلامی ‌برای پیشبرد یک برنامه اتمی‌نظامی، مغایر با مفاد پیمان عدم تکثیر سلاح‌های هسته‌ای، ارائه نماید.

در این تحلیل آمده است که  روسیه و چین ضمن تاکید بر ایجاد یک جو اعتماد از سوی ایران، از حق تهران در دستیابی به انرژی اتمی‌غیرنظامی‌دفاع می‌کنند. این دو دولت، در صورت طرح مساله در سازمان‌ملل متحد، با اعمال هرگونه مجازات علیه ایران مخالفت خواهند کرد.این تحلیل با اشاره به حمایت اخیر مسکو - پکن در نشست سازمان همکاری‌های شانگهای از حق ایران، شکست آمریکا در اشغال عراق وقدرت شیعیان طرفدار ایران و احتمال مسدود کردن تنگه هرمز که ۲۰درصد تولید جهانی نفت خام از آن عبور می‌کند، از سوی ایران در صورت حمله نظامی‌به ایران و همچنین تمایل ایران به مطالبه پرداخت صادرات نفت و گازش با ارز اروپایی را از دیگر دلایل تغییر موضع آمریکا در قبال ایران می‌داند.

لوموند در پایان احتمال وخامت اوضاع و بالا گرفتن بحران را همچنان به قوت خود باقی می‌داند، اما بر این باور است که نفع طرفین در نیل به سازش و مصالحه است.