رئیسجمهور ونزوئلا با ارسال نامهای به ترامپ، پیشنهاد گفتوگوی مستقیم را مطرح کرد
واشنگتن به دنبال فشار حداکثری
رسانههای ونزوئلایی گزارش دادند که ارتش این کشور تانکهای خود را در خیابانهای کاراکاس به نمایش گذاشت. همزمان، دولت برنامهای ملی برای برگزاری کارگاههای آموزشی ویژه شهروندان آغاز کرده است تا غیرنظامیان با استفاده از سلاحهای سبک و تاکتیکهای دفاعی آشنا شوند.
به گزارش رویترز، مادورو در نامه خود ضمن رد قاطعانه اتهامات مبنی بر نقش ونزوئلا در قاچاق مواد مخدر، تاکید کرد که بخش عمده محمولههای عبوری از کشورش توسط مقامات ونزوئلایی کشف و نابود میشود. او با اشاره به موفقیت کانالهای ارتباطی پیشین، از ریچارد گرنل، فرستاده ویژه ترامپ، به عنوان یک میانجی قابل اعتماد نام برد و ابراز امیدواری کرد که «گفتوگوی مستقیم و صریح» بتواند بر «هیاهوی رسانهای و اخبار جعلی» غلبه کند. گرنل پیش از این در حلوفصل موضوع بازگرداندن مهاجران غیرقانونی و آزادی شهروندان آمریکایی بازداشتشده در ونزوئلا نقش کلیدی ایفا کرده بود.
همزمان با این درخواست دیپلماتیک، دولت ترامپ به سیاست فشار حداکثری خود ادامه میدهد. ترامپ در روزهای اخیر با صدور دستور حملات بیشتر به شناورهای ونزوئلایی و استقرار گسترده نیروی نظامی در دریای کارائیب، از جمله ناوهای جنگی و جنگندههای پیشرفته، بر شدت تنشها افزوده است. او همچنین هشدار داده است که اگر ونزوئلا تمام زندانیان اخراجی از آمریکا را نپذیرد، با بهایی «غیرقابل محاسبه» روبهرو خواهد شد. این در حالی است که واشنگتن جایزه تعیینشده برای اطلاعات منجر به دستگیری مادورو را به ۵۰میلیون دلار افزایش داده است.
دولت ونزوئلا ضمن رد ارتباط کشتهشدگان با باندهای تبهکار، این اقدامات نظامی را تلاشی برای توجیه یک درگیری مسلحانه خوانده که میتواند کل قاره را بیثبات کند. این رویکرد دوگانه، نشاندهنده اختلافنظر در دولت آمریکاست. از یک سو، چهرههایی مانند مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، و پیت هگزت، وزیر دفاع، بر تشدید فشارها اصرار دارند و از سوی دیگر، افرادی مانند گرنل به دنبال راهحلهای دیپلماتیک هستند.
تحلیلگران معتقدند مادورو با این نامه به دنبال کاهش تنش است، اما حاضر به تسلیم شدن در برابر فشار آمریکا یا اپوزیسیون داخلی نخواهد بود. به گفته جف رمزی از شورای آتلانتیک، «مادورو به وضوح در حال ارائه پیشنهادهای دوستانه است، اما کاخ سفید باید تصمیم بگیرد که چگونه میخواهد به یک پیروزی دست یابد.» کارشناسان هشدار میدهند که با وجود عدم تمایل دو طرف به یک جنگ تمامعیار، افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه، خطر بروز یک «اشتباه محاسباتی» را که میتواند به درگیری ناخواسته منجر شود، به شدت بالا برده است.
