جنگ «خاکی» چشم آبی‌ها علیه اژدها

 به گزارش رویترز، در توافق‌نامه‌ای گسترده که روز دوشنبه ۲۸مهرماه میان واشنگتن و کانبرا امضا شد، دو کشور مجموعا ۳‌میلیارد دلار به پروژه‌های استخراج و فرآوری و همچنین تعیین «کف قیمت» برای مواد معدنی حیاتی متعهد شدند؛ اقدامی که مدت‌هاست شرکت‌های معدنی غربی به دنبال آن هستند (دنیای‌اقتصاد در گزارش «ائتلاف آنگلوساکسون‌ها علیه چشم‌بادامی‌ها» به این مساله اشاره کرده بود). این توافق‌نامه همچنین شامل تصویب تامین مالی پروژه‌ها در ازای دریافت «حق برداشت محصول» می‌شود.

کاخ سفید اعلام کرد که این سرمایه‌گذاری‌ها، قفل ذخایر مواد معدنی به ارزش ۵۳‌میلیارد دلار را در استرالیا باز خواهد کرد. ترامپ با خوش‌بینی اعلام کرد که ظرف یک‌سال، دو کشور «آن‌قدر مواد معدنی حیاتی و خاک‌های کمیاب خواهند داشت که نخواهید دانست با آنها چه کنید». او بعدا با لحنی کنایه‌آمیز افزود: «ارزش آنها حدود ۲دلار خواهد بود.» دن مورگان، تحلیلگر شرکت «بارن جوی»، به رویترز گفت: «آماده‌سازی پروژه‌های مختلف حتی تا سال۲۰۲۷ نیز یک دستاورد قهرمانانه خواهد بود و برای بسیاری از آنها غیرممکن است. در صنعت خاک‌های کمیاب هیچ‌چیز به‌سرعت اتفاق نمی‌افتد. فکر نمی‌کنم ظرف یک سال با عرضه انبوه مواجه شویم؛ شاید در ۵ تا ۷ سال آینده شاهد رشد عرضه باشیم.» اهمیت این توافق در تلاش غرب برای کاهش وابستگی به چین نهفته است.

چین در حال حاضر ۹۰درصد از ظرفیت جهانی پالایش خاک‌های کمیاب را در اختیار دارد که در صنایع حیاتی مانند انرژی پاک، دفاع و خودروسازی کاربرد دارند. طبق گزارش گلدمن‌ساکس، پکن همچنین ۶۹درصد از استخراج جهانی این مواد و ۹۸درصد از تولید آهن‌رباهای قدرتمند مبتنی بر آنها را کنترل می‌کند. اگرچه خاک‌های کمیاب در پوسته زمین فراوانند، اما چین در فرآیند پالایش که از نظر فنی پیچیده و برای محیط زیست آسیب‌زا است، با هزینه‌ای نسبتا پایین به مهارت دست یافته است. با اوج‌گیری تنش‌های تجاری و امنیتی، ایالات متحده و متحدانش به دنبال شکستن این انحصار بوده‌اند.