نیویورک‌تایمز از صحنه‌های هولناک جنایات نیروهای الشرع پرده برداشت؛
تناقض خونین در شام
به گزارش نیویورک‌تایمز، درگیری‌ها در تابستان با یک نزاع محلی بین شبه‌نظامیان دروزی و گروه‌های مسلح بدوی (عمدتا سنی) آغاز شد. اما با ورود هزاران نیروی دولتی که ظاهرا برای آرام کردن اوضاع اعزام شده بودند، خشونت به شکل بی‌سابقه‌ای تشدید شد و به یک تهاجم خونین علیه غیرنظامیان دروزی تبدیل شر. به گفته ناظران مستقل جنگ، در این وقایع حدود ۲هزار نفر کشته شدند که اکثریت قریب به اتفاق آنها غیرنظامیان دروزی بودند.
این کشتار که یکی از مرگبارترین خشونت‌های فرقه‌ای پس از سقوط اسد است، برای بسیاری از سوری‌ها نقطه عطفی بود که الگوی هدف قرار گرفتن اقلیت‌ها توسط نیروهای دولتی و شبه‌نظامیان طرفدار دولت را آشکار ساخت. این وقایع تنها چند ماه پس از کشتار صدها علوی در سواحل سوریه رخ داد و ترس از ناتوانی یا عدم تمایل دولت جدید برای محافظت از اقلیت‌ها را به واقعیتی هولناک بدل کرد. تحقیقات روزنامه «نیویورک تایمز» بر اساس مصاحبه با ده‌ها شاهد و تحلیل صدها ویدئو، از جنایات جنگی هولناکی پرده برداشته است. این شواهد، اعدام‌های صحرایی و فوری غیرنظامیان دروزی توسط مردانی با لباس نظامی را مستند می‌کند.
در بسیاری از موارد، جنگجویان از جنایات خود فیلم‌برداری کرده و با انتشار «ویدئوهای افتخارآمیز» در رسانه‌های اجتماعی، موجی از وحشت را در میان اقلیت‌ها پراکنده‌اند. در یکی از تکان‌دهنده‌ترین ویدئوها، سه عضو یک خانواده دروزی به دستور افراد مسلح مجبور می‌شوند خود را از بالکن یک آپارتمان به پایین پرتاب کنند. در موردی دیگر، نیروهایی با یونیفرم «امنیت داخلی» وارد بیمارستان ملی سویدا شدند و یک دانشجوی ۲۲ساله داوطلب را به نام محمد بحصص پس از ضرب و شتم، در مقابل چشمان همکارانش به ضرب گلوله کشتند. تحقیر نیز بخشی از این خشونت‌ها بود؛ جنگجویان با بریدن اجباری سبیل مردان دروزی که نمادی فرهنگی برای آنهاست، از اعمال خود فیلم می‌گرفتند. گرچه دولت سوریه این خشونت‌ها را محکوم کرده و الشرع وعده تشکیل کمیته حقیقت‌یاب و مجازات عاملان را داده است، این تضمین‌ها نتوانسته خشم و بی‌اعتمادی جامعه دروزی را کاهش دهد. در واکنش به این کشتار، شیخ حکمت الهجری، رهبر ارشد معنوی دروزی‌ها، با مقدس خواندن «حق تعیین سرنوشت»، خواستار جدایی کامل سویدا از سوریه شده است. شبه‌نظامیان دروزی اکنون عملا کنترل بخش‌های وسیعی از استان را در دست گرفته‌اند و مانع ورود نیروهای دولتی می‌شوند.
پیامدهای این بحران به دیگر نقاط نیز سرایت کرده است. نیروهای کُرد در شمال شرق مذاکرات خود را برای ادغام در دولت جدید متوقف کرده‌اند و هر دو منطقه سویدا و مناطق کردنشین، انتخابات پارلمانی اخیر را تحریم کردند. این شکاف عمیق، کنترل دولت نوپای الشرع را بر کشور به چالش کشیده و آینده سوریه را در‌هاله‌ای از ابهام و خطر تجزیه قرار داده است.
