ناوهای آمریکایی همراه با بمبافکنهای ۵۲-B بهسوی ونزوئلا به حرکت درآمدند؛
ترامپ ماشه جنگ را میچکاند؟
نشانههایی از تشدید تنش نظامی با استقرار گسترده نیروهای آمریکایی در منطقه کارائیب دیده میشود. پیت هگست، وزیر دفاع، به گروه ضربت ناو هواپیمابر «جرالد آر. فورد» دستور داده است به این منطقه اعزام شود. این استقرار شامل هزاران تفنگدار دریایی، چندین ناوشکن، یک زیردریایی و هواپیماهای شناسایی و جنگندههای «اف ۳۵» در پورتوریکو است. همچنین پایگاه دریایی «روزولت رودز» در پورتوریکو که از سال۲۰۰۴ تعطیل بود، دوباره فعال شده است.
دولت ترامپ با جدیت تلاش میکند نیکلاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا را به تجارت مواد مخدر مرتبط کند و به اتهامات فدرال «نارکو-تروریسم» علیه او در سال۲۰۲۰ استناد میکند. این در حالی است که بر اساس گزارشهای سازمان ملل و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا (DEA)، ونزوئلا تولیدکننده اصلی کوکائین نیست و این محصول عمدتا در کلمبیا، پرو و بولیوی تولید میشود. برخی مقامات آمریکایی امیدوارند که این فشار نظامی، با هدف قرار دادن درآمدهای غیرقانونی اطرافیان مادورو، به تغییر رژیم در ونزوئلا منجر شود. مقامات اذعان دارند که هرگونه عملیات در خاک ونزوئلا احتمالا به تایید یا حداقل اطلاعرسانی به کنگره نیاز خواهد داشت. در حال حاضر، تمرکز اصلی رئیسجمهور بر سفرش به آسیا و مذاکرات با روسیه و اوکراین است و گفته میشود برای تصمیمگیری در مورد ونزوئلا عجلهای ندارد.
به گزارش نیویورکتایمز، از اواخر اوت، ارتش ایالات متحده با استقرار حدود ۱۰هزار نیرو و یک گروه رزمی دریایی قدرتمند به رهبری ناو هواپیمابر «فورد» در کارائیب، عملیاتی را با عنوان «مبارزه با تروریسم و مواد مخدر» آغاز کرده است. این اقدام که به گفته مقامات فعلی و سابق نیروی دریایی بسیار غیرعادی است، بخشی از تغییر اولویتهای امنیت ملی دولت دوم ترامپ به سمت نیمکره غربی محسوب میشود. تاکنون در ۱۰ حمله شناختهشده، ۴۳ نفر کشته شدهاند.
کارشناسان حقوقی این اقدام را غیرقانونی میدانند؛ زیرا قوانین داخلی و بینالمللی هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان را ممنوع میکند و مجازات قاچاق، حبس است نه اعدام. دولت ترامپ هیچ توجیه حقوقی روشنی برای برابر دانستن قاچاق مواد مخدر با یک حمله مسلحانه ارائه نکرده است. به گفته مقامات نظامی، استقرار ناو «فورد» گامی دیگر در کارزار فشار فزاینده علیه مادورو است و دولت گزینههایی از جمله حملات زمینی برای تغییر رژیم در ونزوئلا را نیز بررسی میکند. این در حالی است که افزایش اخیر مرگومیر ناشی از اُوِردوز در آمریکا عمدتا بهدلیل فنتانیل مکزیک است، نه کوکائین آمریکای جنوبی که هدف این حملات قرار گرفته است.
رویترز هم در گزارشی نوشت، تنش میان ایالات متحده و ونزوئلا با هشدار نیکلاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا، به اوج خود رسیده است. او ادعا میکند آمریکا به دنبال برکناری اوست و هشدار داده که هرگونه مداخله نظامی با «قیام طبقه کارگر» و راهپیمایی «میلیونها فرد مسلح» پاسخ داده خواهد شد. این در حالی است که واشنگتن جایزه دستگیری مادورو را به اتهام ارتباط با قاچاق مواد مخدر به ۵۰میلیون دلار افزایش داده است؛ اتهامی که مادورو آن را رد میکند.
به گزارش الجزیره، فرماندهی جنوبی ایالات متحده (SOUTHCOM)، یکی از ۱۱ فرماندهی ارتش آمریکا، اخیرا بزرگترین و بیسابقهترین استقرار نظامی خود در دهههای اخیر را در حوزه کارائیب و نزدیکی ونزوئلا به اجرا گذاشته است. اگرچه ماموریت رسمی این فرماندهی «مبارزه با قاچاق مواد مخدر» اعلام شده، اما ابعاد و نوع تجهیزات اعزامشده، گمانهزنیها درباره اهداف استراتژیک دولت ترامپ علیه دولت نیکلاس مادورو را افزایش داده است. هسته اصلی این نیروی عظیم، «گروه آماده آبی-خاکی ایوو جیما» به همراه هزاران تفنگدار دریایی است که برای عملیاتهای تهاجمی طراحی شدهاند. این استقرار با اعزام گروه ضربت ناو هواپیمابر «یواساس جرالد فورد» به همراه پنج ناوشکن مجهز به موشکهای دوربرد تاماهاک، به اوج خود رسیده است. این مجموعه، قدرت آتشباری عظیم شامل بیش از ۷۵جنگنده و هلیکوپتر را به منطقه آورده است.
در بُعد هوایی، بمبافکنهای استراتژیک «بی۵۲» و «بی۱»، جنگندههای اف ۳۵، پهپادهای تهاجمی MQ-۹ Reaper و هواپیماهای پشتیبانی متعدد به منطقه اعزام شدهاند. به گفته تحلیلگران نظامی، این تجهیزات که برای نفوذ به حریم هوایی دشمن و انهدام اهداف زمینی طراحی شدهاند، هیچ کاربردی در عملیات مبارزه با مواد مخدر ندارند در مقابل، ونزوئلا با انجام رزمایشهای گسترده دریایی و هوایی و پرواز تحریکآمیز جنگندههای اف۱۶ خود بر فراز یک ناوشکن آمریکایی، به این حضور نظامی واکنش نشان داده است. نیکلاس مادورو ضمن «نقض قوانین بینالمللی» خواندن اقدامات آمریکا، دستور بسیج نیروهای شبهنظامی بولیواری را برای دفاع از حاکمیت کشورش صادر کرده است. این تقابل نظامی، منطقه کارائیب را به کانون تنشی جدید در عرصه بینالمللی تبدیل کرده است.