وقتی فاشیست، کمونیست را در آغوش می‌کشد؛
دیدار «ممدانی» از کاخ سفید
دونالد ترامپ روز جمعه در دفتر بیضی کاخ سفید، نمایشی شگفت‌انگیز از صمیمیت را با زُهران ممدانی، شهردار منتخب سوسیالیست دموکرات نیویورک، به اجرا گذاشت. تنها چند هفته پس از آنکه ترامپ انتخاب ممدانی را معادل «تهدیدی وجودی» برای بزرگ‌ترین شهر کشور خوانده بود، در این دیدار او را غرق در ستایش کرد و وعده داد که برای موفقیتش «کمک بزرگی» خواهد کرد. این دو چهره که در جریان رقابت‌های انتخاباتی القابی چون «کمونیست» و «مستبد» را نثار هم می‌کردند، در دیداری ۴۵ دقیقه‌ای که ممدانی آن را «سازنده» خواند، بر سر بهبود زندگی در نیویورک توافق نظر نشان دادند. ممدانی تاکید کرد که تمرکز بر اهداف مشترک بوده است، نه اختلافات فراوان.
به گزارش نیویورک‌تایمز، برای ترامپ، این آشتی فرصتی برای همسویی با سیاستمداری جوان بود که بر دغدغه‌های اقتصادیِ مشابه با پایگاه رای او دست گذاشته است. برای ممدانی، این سفر تلاشی حیاتی برای محافظت از شهر در برابر اقدامات تنبیهی احتمالی دولت فدرال (مانند اعزام گارد ملی) بود؛ تهدیدی که به نظر می‌رسد فعلا با جمله ترامپ که «هرچه او بهتر کار کند، من خوشحال‌ترم»، خنثی شده است. ترامپ در اقدامی قابل‌توجه، با اظهارات متحد خود، الیز استفانیک، که ممدانی را «جهادگر» خوانده بود مخالفت کرد و شهردار منتخب را «فردی بسیار منطقی» نامید. با این حال، ممدانی به خبرنگاران اعلام کرد که او نگرانی‌های خود را درباره یورش‌های اداره مهاجرت صریحا با رئیس‌جمهور در میان گذاشته است.
لحظه‌ای خاص وجود داشت که به نظر می‌رسید «زهران ممدانی» با سفر تنهایی‌اش به دفتر رئیس‌جمهور ترامپ، لقمه‌ای بزرگ‌تر از دهانش برداشته است. در این لحظه خاص، خبرنگاری از شهردار منتخب ۳۴ساله نیویورک پرسید آیا میزبانش که تنها چند سانتی‌متر آن‌طرف‌تر نشسته، واقعا «یک فاشیست» است؟ پیش از آنکه ممدانی بتواند پاسخی دیپلماتیک بدهد، ترامپ که از کل ماجرا سرگرم شده بود، طناب نجاتی برایش انداخت و با خنده گفت: «اشکالی ندارد، می‌توانی فقط بگویی بله.» ترامپ پس از پاسخ مختصر مهمانش ادامه داد: «این‌طوری راحت‌تر از توضیح دادن است» و ضربه‌ای دوستانه به بازوی مهمانش زد. این دیدار شبیه عجیب‌ترین کمدیِ سیاسی آمریکا بود: «فاشیست» و «کمونیست»؛ رئیس‌جمهور و شهردار؛ پیرمرد و جوانِ نوخاسته. این دو نفر ماه‌ها مشغول پرتاب تیرهای زهرآگین به هم بودند؛ ترامپ ممدانی را «کمونیست» و مهاجر غیرقانونی خوانده بود و ممدانی در سخنرانی پیروزی‌اش برای ترامپ کُری خوانده بود. اما ترامپ بیش از هر چیز به «برنده» احترام می‌گذارد و آشکارا تحت تاثیر پیروزی ممدانی بر تشکیلات سیاسی قرار گرفته بود. او با اشاره به هجوم دوربین‌ها گفت: «من با سران کشورهای بزرگ جلسه‌های بسیاری داشتم و کسی اهمیت نداد، اما برای این جلسه شماها دیوانه شده‌اید.» ممدانی با زیرکی بحث را به دغدغه‌های مشترک کشاند و گفت که حتی هواداران ترامپ در نیویورک به‌خاطر نگرانی از «هزینه‌های زندگی» به او رای داده‌اند. ترامپ با خنده تایید کرد و گفت: «من با این موضوع مشکلی ندارم.»
برخلاف همیشه، خبری از صحبت درباره رمزارز و‌میلیاردرها نبود؛ گویی ممدانی تمرکز اصلی ترامپ بر اقتصاد سنتی را در او بیدار کرده بود. اوضاع وقتی سوررئال شد که ترامپ در برابر پرسش‌های تند رسانه‌های محافظه‌کار از ممدانی دفاع کرد. وقتی خبرنگاری پرسید چرا ممدانی به جای قطار (که برای محیط زیست بهتر است) با هواپیما آمده، ترامپ مداخله کرد و با اشاره به اینکه پرواز سریع‌تر است به مهمانش گفت: «من هوایت را دارم.» این دیدار شادترین حالت ترامپ در میانه چالش‌های اخیرش بود. آنها لحظاتی شبیه دو بچه محل از «کوئینز» به نظر می‌رسیدند که درباره گرانی برق و مسائل شهری گپ می‌زنند. رئیس‌جمهور در پایان با ابراز امیدواری به موفقیت ممدانی، به نکته‌ای اعتراف کرد: «شهردار نیویورک بودن مساله خیلی مهمی است. همیشه می‌گفتم یکی از چیزهایی که دوست داشتم روزی باشم، شهردار نیویورک است.»
