درس‌های یک کودتای ۶‌ ساعته

الجزیره در گزارش دیروز چهارشنبه نوشت، این اقدام باعث تظاهرات گسترده شد و تنها در عرض ۶ساعت، پارلمان توسط معترضان و پلیس محاصره شد؛ زیرا سیاستمداران به این فرمان رای منفی دادند و یون را مجبور به لغو آن کردند. ظرف چند روز، دیوان عالی کشور این حکومت نظامی کوتاه‌مدت را خلاف قانون اساسی اعلام کرد. چند هفته بعد، رئیس‌جمهور استیضاح و از سمت خود برکنار شد و به این ترتیب به یک لحظه خارق‌العاده در تاریخ دموکراتیک کره‌جنوبی پایان داده شد. اما در جاهای دیگر، داستان اغلب بسیار متفاوت پیش می‌رود. چندین کشور همچنان تحت «حکومت نظامی» یا «حکومت نظامی موثر» هستند که پیامدهای گسترده‌ای برای آزادی‌های مدنی، مخالفت سیاسی و زندگی روزمره دارد.

بسته به کشور، این می‌تواند شامل تعلیق حقوق اساسی، منع رفت و آمد و محدودیت‌های رفت و آمد، محاکمه‌های نظامی برای غیرنظامیان، افزایش اختیارات دستگیری و بازداشت، محدودیت رسانه‌ها و تجمعات و موارد دیگر باشد. گاهی اوقات، شامل جایگزینی موقت نهادهای غیرنظامی با مدیران نظامی نیز می‌شود. دولت‌ها معمولا حکومت نظامی را به بهانه جنگ، ناآرامی‌های گسترده، شورش مسلحانه یا تهدیدی برای ثبات ملی توجیه می‌کنند. با این حال، گروه‌های حقوق بشری هشدار می‌دهند که این حکومت اغلب برای سرکوب مخالفان، تحکیم قدرت یا به حاشیه راندن فرآیندهای دموکراتیک استفاده می‌شود. امروز کشورهایی مانند اوکراین، میانمار، تایلند، بورکینافاسو، گینه، گینه بیسائو، ماداگاسکار و غیره زیر حاکمیت نظامیان هستند.