الان وقتش نبود آقای پزشکیان!
یکشنبهشب مسعود پزشکیان، رئیسجمهور کشورمان در محل تمرین تیم ملی بزرگسالان حضور یافته و با بازیکنان و کادرفنی این تیم دیدار و گفتوگو کرده است.
حتی تصاویری از پا به توپ شدن پزشکیان در حاشیه این دیدار به انتشار رسیده و بازتاب زیادی هم در رسانهها و فضای مجازی پیدا کرده است. مهدی محمد نبی، سرپرست تیم ملی در مورد این ملاقات گفته: «رئیسجمهور با شنیدن دغدغههای ملیپوشان قول برطرف کردن مشکلات آنها را داده است.»
حضور روسای جمهور در تمرینات تیم ملی فوتبال، اتفاق تازهای نیست و مخصوصا در روزهای منتهی به جامجهانی، یک بار این اتفاق رخ میدهد. با این حال اگر شبکههای اجتماعی را بالا و پایین کنید، در خواهید یافت که این بار داستان بازتاب چندان مثبتی نداشته. دلیل آن هم کاملا روشن است؛ نه وضعیت امروز ایران مثل هر زمان دیگری است و نه حتی نسل فعلی تیم ملی پایگاه اجتماعی مشابه با نسلهای قبلی را داشته است. جالب است که این ملاقات در آستانه جامجهانی هم انجام نشده. تا آن زمان حدود ۷ ماه فاصله داریم و اردوی فعلی تیم ملی برای حضور در مسابقات چهار جانبه امارات تشکیل شده است.
مهمترین اشکال ماجرا، شاید این باشد که وضعیت امروز کشور به هیچوجه طوری نیست که مردم بتوانند حضور فارغ بالانه اولین مقام اجرایی کشور در تمرین تیم ملی را هضم کنند. این ملاقات تنها ۷۲ ساعت پس از آن صورت گرفت که آقای پزشکیان در اظهاراتی بسیار قابلتوجه، از امکان جیرهبندی آب تهران و حتی احتمال تخلیه پایتخت از ساکنانش سخن گفت. پرسش اینجاست که وقتی معضلی به این بزرگی زندگی روزمره مردم را تهدید میکند و این تازه فقط یکی از مشکلات حیاتی کشور است، حضور رئیس دولت در تمرین تیم ملی و پا به توپ شدن او، چه حسنی میتواند داشته باشد؟
حتما مردم خواهند پرسید: «آیا رئیس جمهور کاری مهمتر از این نداشتند؟» و این سوال حقیقتا بیجواب باقی خواهد ماند. حتما برنامههای زیادی برای رسیدگی به وضع زندگی مردم میتواند وجود داشته باشد، اما حتی اگر اینطور نباشد و آقای پزشکیان در آن زمان هیچ کار مهمتری هم نداشتهاند، باز حضور فارغ بالانه در چنین ضیافتی و به ویژه پا به توپ شدن ایشان حس جالبی نزد افکار عمومی به وجود نمیآورد.
گفتهاند که هدف از این دیدار، آگاهی رئیس دولت از مشکلات ملیپوشان و کسب موافقت او برای حمایت از این تیم بوده. باور کنید بخش قابلتوجهی از مردم همین را هم نمیپذیرند و اساسا اعتقادی به لزوم حمایت بیشتر از این بازیکنان ندارند. از نظر بسیاری از آنها، اغلب فوتبالیستهای فعلی حتی بیش از استحقاقشان از مواهب مادی و معنوی بهرهمند شدهاند و حداقل در این وضعیت کشور، لزومی نیست مسوولان لیلی به لالای آنها بگذارند.
هنوز فراموش نکردهایم داستان پاداش حواله خودرو این بازیکنان بابت جامجهانی قبلی چقدر سر و صدا کرد. با احترام به آقای پزشکیان، برخی رفتارهای ایشان نشان از فراغتی دارد که در تناسب با وضعیت اقتصادی وخیم امروز کشور نیست. برای مردمی که در هوایی آلوده، پیاپی پیامکهای صرفهجویی در مصرف آب و گاز را دریافت میکنند و با ادامه فیلترینگ و اختلال در فضای مجازی، کسادی شدید کسب و کارشان و... مواجهاند، بعید است تماشای دوچرخهسواری یا فوتبال بازی کردن آقای رئیسجمهور جذابیت چندانی داشته باشد.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.