باورهای مخرب در مدیریت/من همیشه درست می‌گویم
بزرگ‌ترین مانع پیشرفت مدیران، کمبود منابع یا ضعف تیم نیست؛ بلکه باورهای پنهانی است که در ذهن آنان ریشه دارد. باورهایی نظیر «نباید اشتباه کنم»، «من همیشه درست می‌گویم» یا «نمی‌توانم نه بگویم» در ظاهر منطقی به نظر می‌رسند، اما در عمل سرعت تصمیم‌گیری و کیفیت رهبری را کاهش می‌دهند.
مطالعات نشان می‌دهد فرآیند تغییر این باورها سه مرحله دارد: نخست، آشکارسازی و شناسایی باور محدودکننده؛ دوم، بررسی ریشه‌ها و چرایی تداوم آن؛ و سوم، جایگزینی باوری تازه که مسیر رشد را هموار کند.
به عنوان نمونه، باور «نباید اشتباه کنم» می‌تواند به «تمرکز بر ارائه بهترین نتیجه ممکن» تغییر یابد.
نتیجه‌گیری این است که هیچ تحول واقعی در سازمان رخ نخواهد داد مگر آنکه رهبران، ذهنیت خود را تغییر دهند.
بزرگ‌ترین دشمن رشد یک مدیر درون اوست، اما در همان نقطه بزرگ‌ترین فرصت برای پیشرفت نیز نهفته است.
باورهای مخرب در مدیریت چیست؟ امیرحسین خالقی در «اکوکست» این هفته توضیح می‌دهد.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
