در ملاقات بوچلی و ترامپ چه گذشت؟
«معجزه کراساوور» در کاخ سفید

بر اساس گزارشهای منتشرشده در این دیدار بوچلی برای ترامپ بهصورت خصوصی موسیقی اجرا کرد و قطعه مشهورش با عنوان «Time to Say Goodbye» یعنی زمان خداحافظی را هم خواند. فیلمهای منتشر شده از این دیدار نشان میداد که ترامپ از حضور و اجرای موزیسین مطرح در دفترش به شدت خوشحال است.
در این میان نکتهای که بیشتر مورد توجه قرار گرفت زمان این ملاقات بود. رسانهها نوشتند حضور بوچلی یک پیشپرده فرهنگی مهم برای دیدار با زلنسکی به حساب میآید و این ملاقات در حالی رخ داده که زلنسکی هم برای مذاکرات حیاتی در مورد تضمین حمایت ایالات متحده و یافتن راهبردهای صلح به واشنگتن سفر کرده است. البته سابقه بوچلی در حمایت از اوکراین از جمله جمعآوری کمکهای مالی برای پناهندگان در دامن زدن به این بحثها تاثیر داشته است.
از این رو رسانهها اشاره کردند که حضور این چهره در سایه مذاکرات ترامپ و زلنسکی درباره موشکهای «تاماهاوک» و آتشبس حاوی پیام مهمی بوده است. از سویی دیگر برخی رسانههای آمریکایی با اشاره به سابقه دوستی قدیمی ترامپ و بوچلی چنین ادعاهایی را رد کردند و نوشتند این دیدار بهصورت اتفاقی همزمان با ملاقات رئیسجمهور آمریکا و زلنسکی بوده است.
نکته مهم دیگری که مورد توجه قرار گرفت این بود که بوچلی در سال ۲۰۱۶ از اجرای برنامه در مراسم تحلیف ترامپ، انصراف داده بود و آن زمان گزارشهایی منتشر شد مبنی بر اینکه این موزیسین برای پرهیز از واکنش منفی طرفدارانش از اجرا انصراف داده است ولی رئیس کمیته تحلیف ترامپ گفته بود که ترامپ از او خواسته تا برای حفظ اعتبار هنریاش در برابر افکار عمومی، برنامه اجرا نکند.
حالا اما دیدار جدید این دو چهره نشان میدهد که دوستی قدیمی آنها همچنان پابرجاست و ترامپ نیز پس از پایان این ملاقات اعلام کرد که بوچلی در تاریخ ۵ دسامبر برای یک اجرای رسمی به کاخ سفید بازخواهد گشت.
این تاریخ دو روز پیش از برگزاری مراسم سالانه افتخارات مرکز کندی است که ترامپ اخیرا مسوولیت آن را بر عهده گرفته و این خبر نشان میدهد که ترامپ قصد دارد از بوچلی به عنوان یک چهره هنری مهم در برنامههای آینده خود استفاده کند.
آندرهآ بوچلی در ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸ در روستایی در شهر لایاتیکو در توسکانی به دنیا آمد. او در کودکی از تنبلی چشم رنج میبرد و در ۶سالگی به دلیل علاقه به موسیقی در آموزشگاهی به یادگیری پیانو پرداخت و بعدها نواختن فلوت، ساکسیفون، ترومپت، ترومبون، گیتار و درام را آموخت و همزمان به اپرا روی آورد.
او همچنین ورزش را نیز دنبال میکرد و در ۱۲سالگی با اصابت توپ به چشمش بینایی خود را بهطور کامل از دست داد و سپس تصمیم گرفت در مدرسه نابینایان ادامه تحصیل دهد.او فارغ التحصیل دکترای حقوق است.او اما بیشتر از هر چیزی در زندگی خود از سوارکاری لذت میبرد. در ۱۱اوت سال ۲۰۰۳ بخشی از ساحل یسولو در دریای آدریاتیک به نام بوچلی نامگذاری شده است. او هوادار
دو آتیشه باشگاه فوتبال اینتر میلان است و در مصاحبهای گفته است: «اشتیاق من به اینتر در سالهای دانشگاه شروع شد، زمانی که اینتر برنده همه عنوانها در لیگ ایتالیا شد. و وقتی که اینتر در سال ۲۰۱۰فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد، من با دوستانم بودم و از رادیو بازی را دنبال میکردم و آن شب پس از پیروزی سهگانه تیم محبوبم اشک شادی ریختم به نحوی که فکر نمیکنم در آن لحظه کسی در ایتالیا به این اندازه شاد شده باشد.»
آندرهآ بوچلی در جهان موسیقی مقامی فراتر از یک خواننده صرف دارد و به عنوان یکی از پرفروشترین هنرمندان تاریخ موسیقی کلاسیک شناخته میشود. صدای او «معجزه کراساوور» نامیده میشود که مرزهای میان اپرای سنتی و موسیقی پاپ را درنوردیده و با فروش بیش از ۹۰میلیون آلبوم به گوش مردم نقاط مختلف دنیا رسیده است.
یک بخش مهم از زندگی این ستاره بر کمکهای بشر دوستانه متمرکز شده و بنیاد آندرهآ بوچلی را برای حمایت از پروژههای آموزشی و بشردوستانه در سراسر جهان با تمرکز ویژه بر کمک به افراد دارای معلولیت تاسیس کرده است. همچنین او به همراه همسرش ورونیکا برتی، بنیاد خانواده بوچلی را برای حمایت از تحقیقات در مورد اوتیسم تاسیس کردند چون پسرشان مبتلا به اوتیسم است و از نزدیک درگیر این مشکل بودهاند.
بوچلی نه تنها بر نقص بینایی خود غلبه کرده است، بلکه مدافع جوامع کم بینا و ناتوان نیز بوده و در تمام این سالها برای افزایش آگاهی در مورد چالشهای پیش روی افراد دارای معلولیت کار کرده است. در سال ۲۰۲۰ مدال آزادی ریاست جمهوری که بالاترین افتخار غیرنظامی در ایالات متحده به حساب میآید به او اعطا شده است.