لذتی بالاتر از فرش قرمز

در آغاز نشست که پنج‌شنبه ۲۲ آبان برگزار شد، آرش حیدریان، ناشر و نویسنده، ضمن قدردانی از تلاش‌های پیمان معادی در ترجمه این اثر گفت: «این ترجمه صرفا کار آموزشی نیست، شاید به نوعی باشد که به فلسفه زیستن در نقش می‌پردازد. البته اساتید خیلی بهتر می‌توانند راجع به این کتاب توضیح دهند ولی می‌خواهم خیلی کوتاه بگویم که پیمان همیشه و در این مدتی که ما با هم کار کردیم دقت نظر بالایی داشته است و خیلی تلاش کرده که ترجمه بسیار به متن اصلی کتاب وفادار باشد.»

او در ادامه تشریح کرد: «این کتاب صرفا برای دانشجویان تئاتر و سینما نیست بلکه برای مخاطبانی است که در هر حوزه‌ای به اندیشه‌های بازیگری و به این تفکر علاقه‌مندند؛ این گروه می‌توانند کتاب را بخوانند و لذت ببرند. حال امیدواریم این کتاب به هر شکلی با هر کیفیتی بتواند روند و آموزش بازیگری در ایران را یک پله بالاتر ببرد و در واقع راه آن هموارتر شود.»

حیدریان در پایان از پیمان معادی به‌خاطر وسواس زیادی که برای کار ارزشمندش داشته است، تشکر کرد.

در ادامه، پیمان معادی، بازیگر و مترجم کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه‌های آموزش آنها»، ضمن تشکر از حاضران و کسانی که در روند انتشار کتاب همراهش بودند، گفت: «چقدر لحظه زیبا، دلنشین و جذابی‌ است. خیلی جذاب‌تر از لحظاتی که ما در فرش قرمزها یا در افتتاحیه فیلم‌ها داشتیم. برای من اولین تجربه است.

نه خودم را مترجم می‌دانم، نه صاحب سبک در این رشته، صرفا یک تلاشی با کمک دوستان بوده است و خیلی خوشحالم که به ثمر رسیده و به قول آرش حیدریان وسواس‌هایی که آبرویمان نرود.» معادی از برنامه آینده‌اش گفت: «کتاب دیگری را که یک سال و نیم پیش شروع کردیم به‌زودی تمام می‌شود و به همت دوستان امیدوارم سال آینده کتابی در زمینه فیلم‌نامه‌نویسی منتشر کنیم.»

او از نقش حسین پاکدل در زندگی فرهنگی‌اش گفت و افزود: «هر دفعه دوز فرهنگی من پایین می‌آید به او زنگ می‌زنم و به خانه‌اش می‌روم و با قدم زدن در خانه‌اش باسواد می‌شوم و بیرون می‌آیم.»

معادی افزود: «از جذابیت‌های این کتاب برای من، این است که کتاب خیلی تکنیکی نیست که خیلی عمیق وارد یک حوزه‌هایی بشود، اگر هم این‌طور باشد خیلی داستان‌وار و مثل کتاب دنیای سوفی است که از ۲۵۰۰سال پیش که بازیگری در غرب بازیگری مدرن در یونان شکل می‌گیرد، شروع می‌کند تا امروز. و استادان بازیگری که هر کدام به نیاز زمانه خودشان آمدند و روشی را ابداع کردند که در آن زمان جواب داده است و حالا شاگردانشان یا استادانی که قرن‌ها بعد آمدند، در واقع شیوه‌ها را نقد کردند و شیوه جدید را ادامه دادند.» 

پیمان معادی از علی نصیریان که مقدمه کتاب را نوشته و مرحوم همایون ارشادی نام برد و یادآور شد که جای این عزیزان در بین ما خالی است. در ادامه نشست، پارسا پیروزفر نیز با اشاره به سوالی که از پیمان معادی درباره آموزش آکادمیک و عملی شد، گفت: «آموزش‌های آکادمیک با تجربه عملی با هم نسبت دارند و به‌اصطلاح به هم پاس می‌دهند.» این بازیگر درباره اهمیت مطالعه گفت: «ما لازم است از هر دانشی بدانیم؛ مثلا کمی روان‌شناسی و تاریخ. به نظر من آموزش می‌تواند موثر باشد ولی انتقال آن نیازمند تجربه است.»