تجربه رضا بهبودی از بازی در نقش ذبیحالله منصوری
بهبودی توضیح داد: «ذبیحالله منصوری برای نسل من هم که در دهه ۶۰ نوجوان بودم نویسنده و مترجمی بود که میشد کتابهای جذابی از او خواند. من از دبستان به کتاب علاقه پیدا کرده بودم و مطالعه را دوست داشتم. خواندن کتابهای ایشان هم جزو سرگرمیها و لذتهای آن دوران من بود. «سینوهه»، «خواجه تاجدار» و «خداوند الموت» کتابهای مشهور و خوشخوان منصوری بودند که مخاطبان زیادی داشتند.»
او افزود: «من در سریال «شبکه مخفی زنان» به کارگردانی افشین هاشمی چند نقش تاریخی کوتاه بازی کردم که یکی از آنها جوانیهای ذبیحالله منصوری بود. آنجا بهخاطر فضای کار بعضی از این نقشها کمی به تیپ نزدیک میشد ولی عمدتا سعی میشد شخصیتپردازی هم برای کاراکتر صورت بگیرد. در مورد جوانیهای منصوری و با توجه به ادعایی که کرده بودند من بوکسور و قهرمان بوکس بودم ما کمی رویکرد طنازانه به ماجرا داشتیم. شخصیتپردازی را به خاطر کمبود وقت و نوع رویکرد در آن سکانسها کمی با شوخی انجام دادیم. آنجا من دیدم چهرهام مناسب این نقش است.
چون نقشهای دیگری که در این سریال بازی کردم عمدتا با گریم همراه بود ولی برای ذبیحالله منصوری به گریم نیازی نداشتم. البته با زیرسازیهایی بدن ایشان را هم درشت اجرا کردیم تا حال و هوای بوکسوری را بنا به ادعای خودشان داشته باشد. همچنین کمی لهجه کرمانشاهی به دیالوگها دادم و آن اجرا حالتی شوخ پیدا کرد. ظاهرا آقای شهپرراد آن سریال را دیده بودند و تماس گرفتند و گفتند مستندی درباره ذبیحالله منصوری داریم و میخواهیم چهره ایشان را هنگام مصاحبه با اسماعیل جمشیدی بازسازی کنیم. من هم مشتاق بودم منتهی به خاطر کمبود وقت و تعدد کارها با هم هماهنگ نمیشدیم.»
بهبودی ادامه داد: «آقای شهپرراد و تیمش خیلی صبوری کردند تا در نهایت دو روز قبل از جنگ ۱۲روزه توانستیم این سکانسها را بگیریم که اگر نمیگرفتیم فکر میکنم مستند ساخته نمیشد. علاقه شخصی و اتودهایی که بر شخصیت ایشان در سریال زده بودم دست به دست هم دادند که من در این مستند نقش ذبیحالله منصوری را بازی کنم.»
این بازیگر درباره پذیرش نقش منصوری و انتقاداتی که بر آثار او وارد است گفت: «جدا از اینکه بازیگر باید طرف نقش را بگیرد فکر میکنم که ما باید برآیند کلی را در نظر بگیریم. اگر بخواهیم وارد جزئیات شویم و به آنها بچسبیم قطعا همه در زندگیشان اشتباهات و نقصها و ضعفهایی داشتهاند. در برآیند کلی باید دید زندگی این آدم چقدر مفید بوده. منصوری بیش از نویسندگان و مترجمان زمان خودش موجب شد که مردم کتاب بخوانند. هرچند بخش عمده آن کتابها سرگرمکننده بودند اما آثار جدیتری را هم مطرح کرد و به مردم شناساند.»
