شکست؛ مقدمه شکوفایی در عصر هوش مصنوعی
به اشتباه کردن عادت کنید
اخیرا درباره یک فرصت بازار امیدوارکننده برای مدیران ارشد، گزارشی تهیه کردم. این گزارش ساختار خوبی داشت، پر از دادههای مستند بود و بهنظر من بسیار متقاعدکننده میآمد. پیش از ارسال گزارش، از هوش مصنوعی «کوپایلوت» مایکروسافت خواستم آن را بررسی کند. پرامپت این بود: «لطفا هر گونه خطای منطقی، ادعاهای بدون پشتوانه، استدلالهای ضعیف، دیدگاههای فراموش شده یا سایر ایرادات این گزارش را شناسایی کن.» نتیجه؟ سه صفحه توضیح درباره اینکه چرا اشتباه کردهام. از دستور زبان گرفته تا شواهد و حتی فرضیه اصلی؛ همه بهطرزی قانعکننده زیر سوال رفتند.
این تجربه ساده، هم قدرت هوش مصنوعی را نشان میدهد و هم چالشی مهم را که همه ما باید با آن روبهرو شویم. از یک سو، در عرض چند ثانیه بازخوردی دریافت کردم که در حالت عادی هفتهها طول میکشید یا شاید اصلا بهدست نمیآمد. اگر از همکارانم میخواستم گزارش را بررسی کنند، زمانبر بود، احتمالا به آن دقت انجام نمیشد و شاید هم از روی ادب ایرادات را مطرح نمیکردند.
اما چالش این بود که حالا با حجم زیادی از بازخوردهای غیرمنتظره مواجه شده بودم. واکنش اولیهام این بود که کوپایلوت اشتباه میکند! اما پس از پذیرش شکست اولیه و چند دور بازنگری، نتیجه نهایی بسیار دقیقتر و متقاعدکنندهتر از نسخه اولیه شد.
برای رسیدن به این نتیجه، دو چیز باید با هم ترکیب میشد: قدرت هوش مصنوعی در تحلیل سریع محتوا، و آمادگی من برای دریافت بازخورد و اصلاح برای سازگاری.
تکرار: موهبت یا دردسر؟
تکرار و پافشاری، همواره سرچشمه نوآوریهای واقعی بودهاند. پشت هر دستاورد بزرگ، نسخههای اولیه متعددی وجود دارد: شکستهایی که بازخورد لازم برای بهبود را فراهم کردهاند. مثلا لامپ ادیسون پس از هزاران تلاش ناموفق ساخته شد. یا روانکننده معروف قطعات مکانیکی WD۴۰، پس از ۳۹ فرمول شکستخورده به موفقیت رسید. هوش مصنوعی این روند را شتاب میبخشد. مشتریانی را میبینم که روزانه چندین نسخه محصول را آزمایش میکنند؛ کاری که قبلا هفتهها زمان میبرد. مدیران در عرض چند دقیقه استراتژیهای جدید را مدلسازی میکنند.
اما یک اثر جانبی فراموششده این سرعت و حجم بالا، افزایش تعداد شکستهاست. حالا با بازخوردهای بیپایان و فوری درباره آنچه کار به نتیجه نمیرسد مواجهیم، اما تواناییمان برای پذیرش و اصلاح، همپای آن رشد نکرده است. یک مطالعه جدید در MIT نشان میدهد که مقاومت در برابر تکنولوژیهای نوین نظیر ابزارهای جدید، بزرگترین مانع بهرهبرداری از مزایای هوش مصنوعی در سازمانهاست.
چالش واقعی
در عصری که اطلاعات در دسترس همه است، ایدهها فورا آزمایش میشوند و بازخوردها بیوقفه انجام میشوند. تنها تفاوت واقعی در نحوه واکنش شما به شکست خواهد بود. واکنشهای رایج انسانی عبارتاند از:
اجتناب: دوری کردن از مواجهه با چالشها برای فرار از شکست
فلج فکری: گرفتار شدن در تحلیلهای بیپایان برای رسیدن به کمال
دفاعی شدن: سرزنش دیگران برای حفظ غرور
فاجعهسازی: تلقی شکست بهعنوان پایان راه
این واکنشها جدید نیستند، اما همانطور که هوش مصنوعی میتواند آنها را تحریک کند، اثرشان را نیز تشدید خواهد کرد. با افزایش تعداد شکستها و احساس ناکافی بودن، ترسها نیز شدت میگیرند. حالا این را در کنار فضای کلی عدم قطعیت و تردیدی که هوش مصنوعی در محیط کار ایجاد کرده بگذارید، و میبینید که چگونه این ترکیب میتواند به رکود و سکون منجر شود. و از آنجا که بهرهگیری از هوش مصنوعی میتواند دستاوردهایی نمایی ایجاد کند، فاصله میان عملکردهای خوب و بد بیسابقه خواهد بود.
تبدیل شکست به مزیت راهبردی
هیچکس نمیتواند مسیر دقیق فناوری را پیشبینی کند، مهارتهای فنی مورد نیاز ۱۰ سال آینده را بداند یا حتی شغلی «مصون از هوش مصنوعی» انتخاب کند. اما آنچه میتوانید انجام دهید، تجهیز خود به ذهنیت و رفتارهایی است که در هر شرایطی بیشترین بهره را ببرید. بهبیان ساده: هر چه سریعتر شکست را بپذیرید، سریعتر یاد خواهید گرفت.
بر اساس تجربه من در مشاوره به مدیران و پژوهشهای کتاب اخیرم، چهار تمرین برای موفقیت در عصر هوش مصنوعی حیاتیاند:
۱. آماده آشفتگی باشید. در ابتدا همه چیز خراب میشود. اگر برای کمال برنامهریزی کنید، جایی برای یادگیری باقی نمیماند. شکستهای اولیه را بخشی از مسیر بدانید، نه نشانه بیکفایتی. این ذهنیت هم در استفاده شخصی از هوش مصنوعی، و هم در بهرهگیری سازمانی از آن حیاتی است.
۲. شکست را بازخورد بدانید. در هر ناکامی، درسی نهفته است. با شتاب گرفتن چرخه بازخورد توسط هوش مصنوعی، میتوانید بسیار سریعتر یاد بگیرید. مدیرانی که این نگرش را در فرآیندها و رفتار خود نهادینه کنند، سریعتر پیشرفت خواهند کرد.
۳. بر حرکت تمرکز کنید، نه فقط بر نتیجه. پیشرفت را با میزان تلاش، آزمایشها و بینشهای بهدستآمده بسنجید، نه فقط با نتیجه نهایی. در دنیای پرشتاب، انتظار تغییر هدفها را داشته باشید.
۴. شرایط تیمی مناسب ایجاد کنید. تیمها زمانی شکوفا میشوند که تحت فشار باشند اما نباید در زیر این فشار له شوند. فضایی ایجاد کنید که شکستها پذیرفته شوند اما نباید استانداردها پایین بیایند. گفتوگوی باز و همدلی، کلید این فضاست. همه باید در حال سازگاری باشند، و اذعان به این واقعیت تفاوت بزرگی ایجاد میکند. در مسیر بهرهگیری از ظرفیتهای هوش مصنوعی، شکست اجتنابناپذیر است. مدیران موفق، آنهایی نیستند که از شکست دوری جستهاند، بلکه آنهایی هستند که با سرعت از آن درس گرفته باشند. پرسش این است: آیا اجازه میدهید شکست متوقفتان کند یا آن را به فرصت و مزیت برای خود تبدیل میکنید؟
منبع: European Business Review