سه نشانه منفی مهم در مصاحبه‌های شغلی

به‌عنوان مدیرعامل دو شرکت، تقریبا همه اشتباهات ممکن در فرآیند استخدام را مرتکب شده‌ام و فهمیده‌ام که این اشتباه‌ها چقدر پرهزینه هستند. واقعیت این است که بسیاری از استخدام‌های نامناسب، روی کاغذ عالی به نظر می‌رسند. اما در مصاحبه عملی، سه رفتار ظریف وجود دارد که تقریبا همیشه نشانه دردسر است. جویندگان کار باید آنها را بشناسند، چون از نظر مدیران مسوول استخدام، این‌ رفتارها خط قرمزهای بزرگی هستند.

۱- دیر رسیدن، سیگنالی از آماده نبودن است

اگر کسی حتی یک دقیقه دیر به مصاحبه استخدام برسد، بلافاصله پرسش‌هایی ایجاد می‌شود. البته، شرایط اضطراری پیش می‌آید؛ اما بیشتر مواقع این موضوع نشانه ضعف در برنامه‌ریزی است. وقتی فردی برای مصاحبه برنامه‌ریزی زمانی نمی‌کند، من به عنوان مسوول استخدام فرض را بر این می‌گذارم که او در شغل آینده‌اش هم برای مشتریان، ضرب‌الاجل‌ها یا هم‌تیمی‌هایش زمان نخواهد گذاشت. در محیط‌های پرسرعت و پویای کاری امروزی، چنین رفتاری می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.

به جای آن، این کارها را انجام دهید:

  سعی کنید زودتر حاضر شوید، حتی اگر مصاحبه به‌صورت مجازی برگزار می‌شود. حداقل ۱۰ دقیقه زودتر حضور پیدا کنید و تجهیزات خود را امتحان کنید.

  اگر اتفاق اجتناب‌ناپذیری پیش آمد، فورا از قبل اطلاع دهید. یک پیام کوتاه بسیار موثر خواهد بود.

  برای جلسه مصاحبه، همان برخوردی را داشته باشید که برای جلسه با مشتریان دارید. 

۲- جمله‌های زیبا و بزک‌شده، بدون محتوای واقعی اثرگذار نیستند

برخی داوطلبان در صحبت ‌کردن بسیار ماهرند. آنها روان، بااعتمادبه‌نفس و سریع پاسخ می‌دهند. اما وقتی دقیق‌تر گوش می‌کنید، متوجه می‌شوید پاسخ‌هایشان بر پایه تجربه شخصی نیست. من مصاحبه‌هایی داشته‌ام که در آن داوطلب یک پاراگراف کامل تحویل می‌داد که هوشمندانه به نظر می‌رسید، اما وقتی در ذهنم مرورش کردم، فهمیدم هیچ نمونه واقعی، شاخص یا جزئیاتی در آن وجود ندارد. در عصر هوش مصنوعی، رهبران سازمانی به دنبال مدارک و شواهدی هستند که ثابت کند شما با چالش‌ها روبه‌رو شده‌اید، مشکلات را حل کرده‌اید و نتایج ملموس ارائه داده‌اید - نه فقط اینکه بتوانید درباره آنها زیبا صحبت کنید.

به جای آن، این کارها را انجام دهید: 

بهترین داوطلبان، به‌جای اینکه در مورد نقاط قوت خود صرفا ادعا کنند، آن را به نمایش می‌گذارند.

  واژه‌های کلیشه‌ای را با مدرک و مثال واقعی جایگزین کنید. به‌جای گفتن «من اهل همکاری هستم»، داستانی تعریف کنید که نشان دهد همکاری شما چگونه به نجات یک پروژه کمک کرده است.

  برای ساختاردهی پاسخ‌ها، از روش STAR استفاده کنید؛ یعنی توصیف موقعیتی که با آن دست و پنجه نرم کرده‌اید (Situation)، وظایفی که باید انجام می‌دادید (Task)، اقداماتی که انجام داده‌اید (Action)، و اتفاقاتی که نتیجه اقدامات شما بوده و آنچه از این تجربه یاد گرفته‌اید (Result).

  چند داستان آماده کنید که نشان دهد چگونه مهارت‌های کلیدی خود را در عمل به کار گرفته‌اید و با چالش‌های واقعی روبه‌رو شده‌اید.

۳- انرژی داشتن (یا نداشتن) در مصاحبه بسیار گویاست

به نظر من، انرژی افراد یکی از روشن‌ترین نشانه‌هاست. مصاحبه شغلی بهترین فرصت برای نمایش توانایی‌های فرد است. اگر در این مرحله بی‌انرژی ظاهر شوید، در محیط کار هم شرایط بهتری نخواهید داشت. این موضوع به‌ویژه در نقش‌هایی که با مشتریان در ارتباط هستند یا فشار کاری بالایی دارند اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. من بارها دیده‌ام که انرژی چقدر تعیین‌کننده است. داوطلبی که با اشتیاق، کنجکاوی و حضور فعال وارد گفت‌وگو می‌شود، بسیار بیشتر از کسی که بی‌روح یا بی‌تفاوت به نظر می‌رسد، شانس موفقیت دارد.

به جای آن، این کارها را انجام دهید:

  بپذیرید که اضطراب داشتن طبیعی است و آن را به اشتیاق تبدیل کنید.

  با لحن، زبان بدن و پرسش‌های سنجیده نشان دهید که درگیر گفت‌وگو هستید.

  اجازه دهید مصاحبه‌کننده شخصیت واقعی شما را ببیند. وانمود نکنید کسی هستید که نیستید؛ بیشتر افراد به‌راحتی متوجه این موضوع می‌شوند.

یک قانون کلی خوب برای هر مصاحبه شغلی این است که بهترین نسخه از خودتان را وارد اتاق کنید. به یاد داشته باشید که تنها مهارت‌های شما ارزیابی نمی‌شوند؛ بلکه به مدیر آینده و تیم نشان می‌دهید که اگر شما را استخدام کنند، هر روز با چه کسی مواجه خواهند شد. پس به آنها کمک کنید تصور کنند که انتخاب شما چه تصمیم عالی‌ای خواهد بود. منبع: CNBC