چطور مسائل شخصی را در محل کار مطرح کنیم؟

همکارهایم در این سال‌ها بارها همسرم را در مراسم‌ مختلف دیده‌اند و خودم هم زیاد درباره‌اش حرف می‌زدم. نمی‌دانم چطور بگویم که در حال جدایی هستیم بدون اینکه سیلی از سوالات راه بیفتد؛ سوال‌هایی که الان واقعا آمادگی جواب دادنشان را ندارم. از طرف دیگر، دوست ندارم سفره دلم را سر کار برای همکارها باز کنم و غم و غصه‌هایم را روی آنها خالی کنم.

ما معمولا در ابتدای جلسات، چند دقیقه وقت می‌گذاریم و از حال و احوالمان می‌گوییم. فکر کردم همان‌جا موضوع را به میان بکشم اما معمولا در این مواقع، همه خبرهای خوشحال‌کننده می‌دهند، مثل برنامه سفر یا عروسی. آیا باید همان‌جا خبر را اعلام کنم و بعد بلافاصله بگویم که فعلا دوست ندارم درباره‌اش صحبت کنم؟ این خیلی برایم معذب‌کننده است. ولی اعلام خبر جداگانه به هر همکار هم یک جور دیگری معذب‌کننده است. فقط فرقش این است که به جای یک مکالمه معذب‌کننده، مجبورم ده دوازده تا مکالمه داشته باشم. علاوه بر همه این‌ها، برای یک مدت هم مرخصی نیاز دارم، مثلا برای گرفتن وکیل و جابه‌جایی. رئیسم معمولا در مورد مرخصی‌ها انعطاف دارد. اما نگرانم که طلاقم برای مدتی، تمام زندگی‌ام را تحت‌الشعاع قرار دهد. آیا می‌توانم همین را بگویم: «ممکن است یکی دو ماه آینده، درگیر مسائل شخصی‌ام باشم اما دائمی نیست و به شرایط عادی برخواهم گشت.»

یک مساله دیگر هم این است که دنیای حرفه‌ای من و همسرم، خیلی درهم تنیده است. ما در یک حوزه کار می‌کنیم و کلی آشناهای مشترک داریم. حس می‌کنم مجبورم سال‌ها جواب سوال «حال جیم چطور است؟» را بدهم و هر بار دوباره ماجرای طلاق را توضیح دهم.

پاسخ: متاسفم که این شرایط را پشت سر می‌گذاری. اما نکته مهم این است که معمولا آدم‌ها در محیط کار، نگاه می‌کنند که تو چطور موضوع را مطرح می‌کنی و سپس بر همان اساس، واکنش نشان می‌دهند. اگر خبر را ساده و بی‌حاشیه مطرح کنی، همکارها هم در همان چارچوب واکنش نشان می‌دهند. اما اگر در صحبت‌هایت بروز دهی که خیلی به هم ریخته‌ای، آدم‌ها طبق غریزه‌شان تلاش می‌کنند دلداری‌ات بدهند و این دقیقا از همان مکالمه‌هایی است که دوست نداری واردش شوی. بهترین کار این است که از قبل، چند جمله آماده داشته باشی تا اگر ناغافل با سوالی مواجه شدی، بیشتر از حد لازم توضیح ندهی.

یک جمله ساده و مستقیم بگو، مثل: «من و جیم تصمیم گرفتیم جدا شویم» و سپس خیلی سریع اضافه کن: «دوران سختی است اما داریم مدیریتش می‌کنیم»، یا هر توضیح دیگری که از نظرت، طبیعی است و به بقیه اطمینان می‌دهد که اوضاع تحت کنترلت است (یا حداقل، قرار نیست وسط محیط کار، فرو بپاشی). اما اینکه کی و چگونه خبر را بگویی کاملا به خودت بستگی دارد. هیچ قانون یا درست و غلطی برایش وجود ندارد. اگر راحت‌تری که در یک جلسه در حضور همه اعلامش کنی و خلاص!، کاملا اوکی است. اما گزینه‌های دیگری هم وجود دارد.

یکی از گزینه‌ها این است که اصلا اعلام رسمی نکنی. فقط حرفی از همسرت نزنی و اگر موضوع خودش پیش آمد، مثلا همکارت پرسید که برنامه‌تان برای تعطیلات چیست، خیلی ساده بگویی: «راستش من و جیم داریم جدا می‌شویم». طرف احتمالا ناراحت می‌شود و ابراز همدردی می‌کند. در جواب فقط بگو: «ممنونم. حالم خوب است» و بلافاصله بحث را عوض کن. اغلب همکارها انتظار ندارند وارد جزئیات شوی و عوض کردن بحث هم یک نشانه کاملا واضح از این است که نمی‌خواهی صحبت را ادامه دهی. اگر کسی سیگنال‌هایت را نادیده گرفت و پرسید «چه شد؟» یا سعی کرد وارد جزئیات شود، خیلی راحت بگو: «ترجیح می‌دهم وارد جزئیات نشوم. ممنون که درک می‌کنی.»

یک گزینه دیگر این است که خبر را فقط با یک همکار مورد اعتمادت در میان بگذاری و از او نامحسوس بخواهی که بقیه را در جریان بگذارد، همراه با این پیام که نمی‌خواهی سر کار درباره‌اش صحبت کنی. این طوری مجبور نیستی بارها توضیح دهی و همین‌طور از واکنش‌های اولیه و قیافه‌های غمگین همکارها در امان خواهی بود. اگر همکاری داری که به پرحرفی یا خبرچینی معروف است، خبر را به او بده. این کار مورد علاقه‌اش است. اگر لحنی روشن و مبتنی بر واقعیت داشته باشی، یعنی به بیان حقایق بدون احساس، اتکا کنی، دیگران هم معمولا از همان الگو پیروی می‌کنند و شرایط معذب‌کننده نمی‌شود.

در پایان، بله، به رئیست اطلاع بده که طی چند ماه آینده قرار ملاقات‌های اضافه‌ای داری تا با شرایط جدید کنار بیایی و بگو که درباره زمان‌بندی‌‌هایشان با او هماهنگ خواهی شد. میزان جزئیاتی که به رئیست می‌دهی کاملا بستگی به رابطه‌ات با او دارد. می‌توانی خیلی ساده بگویی: «دارم روند طلاقم را شروع می‌کنم، به همین خاطر، چند جلسه دادگاه خواهم داشت که قابل جابه‌جایی نیستند. سعی می‌کنم تا حد ممکن برنامه‌ام را طوری تنظیم کنم که مشکلی پیش نیاید، اما خواستم از قبل اطلاع بدهم.» مزیت صراحت، اگر راحتی، این است که یک رئیس وقتی می‌بیند تمرکز همیشگی را نداری، راحت‌تر درکت می‌کند. مدیرها وقتی می‌دانند چه اتفاقاتی در زندگی یک کارمند در جریان است، انعطاف و درک کردن برایشان خیلی راحت‌تر خواهد بود. متاسفم که داری از این مسیر عبور می‌کنی و امیدوارم بتوانی این دوره را تا حد ممکن، آرام و راحت پشت سر بگذاری.

منبع: The Cut