دوبرابر شدن ظرفیت انرژی زمینگرمایی
این افزایش، بیانگر نرخ رشد مرکب سالانه ۷ درصدی در بازه ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۴ است و جایگاه این فناوری را در میان منابع تجدیدپذیر تقویت میکند. ویژگیهایی مانند ضریب ظرفیت بالا و امکان تامین برق پایدار، زمینگرمایی را از سایر فناوریهای تجدیدپذیر متمایز میکند. این قابلیت به نیروگاههای زمینگرمایی امکان میدهد نقش «بار پایه» در شبکه برق را ایفا کنند؛ نقشی که در فناوریهای متناوب همچون خورشیدی و بادی قابل اتکا نیست.
رشد این بازار بهشدت به پیشرفتهای فناورانه وابسته است. سامانههای زمینگرمایی ارتقایافته (EGS) که با ایجاد شکستگیهای کنترلشده و افزایش نفوذپذیری سنگها امکان استخراج حرارت در مناطق فاقد مخازن طبیعی را فراهم میکنند، از مهمترین محرکهای فنی توسعه این بخش بهشمار میروند. ارتقای فناوری حفاری و اکتشاف نیز در کاهش هزینهها و بهرهبرداری اقتصادی از منابع کمتامتوسط دما تاثیر تعیینکننده داشته است.
در حوزه فناوری نیروگاهی، نیروگاههای سیکل ترکیبی همچنان بیشترین سهم بازار را در اختیار دارند. این نیروگاهها بهدلیل توانایی بهرهگیری از منابع حرارتی کمعمق و گسترده، از مزیت جغرافیایی برخوردارند و نسبت به نیروگاههایی که نیازمند مخازن دما-بالا هستند، دسترسی وسیعتری را ممکن میکنند.
با وجود چشمانداز مثبت، چالشهای ساختاری همچنان باقی است. هزینههای سنگین اکتشاف، حفاری و ریسک بالای چاههای غیربازده، فشار مالی قابلتوجهی بر پروژهها وارد میکند و دوره بازگشت سرمایه را افزایش میدهد. با این حال، افزایش سرمایهگذاری جهانی در انرژی پاک و سیاستهای حمایتی(از جمله دستورالعمل انرژی تجدیدپذیر اتحادیه اروپا و برنامههای وزارت انرژی آمریکا) به تدریج بخشی از این ریسک را کاهش میدهد.
آینده صنعت زمینگرمایی به استمرار نوآوری فناورانه، تامین مالی پایدار و چارچوبهای سیاستی کارآمد وابسته است؛ عواملی که میتوانند هزینههای اولیه بالا را خنثی و مسیر رشد این صنعت را تثبیت کنند.
