ابهام درسهم آبی هرمزگان
دنیای اقتصاد- بندرعباس- دراین میان، اجرای پروژه‌های عظیم آب‌شیرین‌کن به عنوان راهکاری اساسی برای تأمین آب شرب و توسعه پایدار این منطقه مطرح شده است. با این حال، بهره‌برداری از فاز دوم آب‌شیرین‌کن یک‌میلیون مترمکعبی خلیج فارس، نه تنها نویدبخش رفع این بحران نبوده، که بر ابهامات و نگرانی‌های موجود در خصوص عدالت توزیع منابع آبی افزوده است.
این پروژه عظیم ملی با هدف شیرین‌سازی آب دریا و تأمین بخشی از نیاز آبی استان‌های ساحلی خلیج فارس طراحی و در دو فاز اجرا شد. فاز اول آن پیشتر به بهره‌برداری رسید. در حالی که در سفر اخیر رئیس جمهور به هرمزگان مرحله دوم آب شیرین کن یک میلیون مترمکعبی استان به بهره برداری رسید، اظهاراتی از سوی احسان انصاری مدیرعامل شرکت تامین و انتقال آب خلیج فارس مبنی بر اختصاص روزانه ۴۰ هزار مترمکعب آب به شهرهای هرمزگان مطرح شد؛ که بررسی ها نشان می دهد این سهمیه مربوط به فاز نخست طرح بوده و به شهرهای بندرعباس، بندر خمیر، علوی، تازیان و رضوان اختصاص یافت. تأمین این آب در قالب قراردادهای خرید تضمینی آب صورت گرفت و تا حدی توانست بخشی از فشار ناشی از کمبود آب در این مناطق را کاهش دهد.اما فاز دوم پروژه، که اخیراً و در جریان سفر رئیس‌جمهور به هرمزگان با هزینه‌ای بالغ بر ۳۷,۵۸۵ میلیارد ریال و ۱۹۳ میلیون یورو رسماً افتتاح شد، با وجود انتظارات فراوان، هیچ سهم جدیدی برای استان هرمزگان در برنداشته است.
سهم هرمزگان؛ صفر
این پرسش اکنون در اذهان عمومی استان هرمزگان بیش از هر زمان دیگری مطرح است: چرا استانی که خود میزبان این پروژه ملی است و با بحران شدید آب و پیامدهای زیست‌محیطی ناشی از آن روبروست، از فاز دوم این طرح سهمی نمی‌برد؟ آیا این رویکرد، نادیده گرفتن حق مسلم یک منطقه محروم و در بحران نیست؟
بهره‌برداری از فاز دوم آب‌شیرین‌کن یک‌میلیون مترمکعبی، به جای آن که نقطه عطفی در تأمین پایدار آب هرمزگان باشد، به نمادی از نابرابری در توزیع منابع ملی تبدیل شده است. مردم هرمزگان مستحق پاسخ‌های شفاف و اقدامات عادلانه از سوی مسؤولان هستند. انتظار می‌رود دستگاه‌های متولی با بازنگری در تخصیص منابع این پروژه، گام‌های عملی برای جبران این کاستی و تحقق سهم واقعی هرمزگان از آب شیرین‌شده بردارند.
