شما حق انتخاب دارید

عمری است که برای احقاق حق مسلم فوتبال مملکت و بزرگ‌ترین عایدی باشگاه‌ها یعنی حق پخش تلویزیونی، همه در حال جنگ با امپراتوری صدا و سیما هستند. اتفاقی که اگر رخ دهد، درآمد سرشاری را به تیم‌ها تزریق می‌کند و خروجی خوبی هم خواهد داشت اما بدون تعارف، گاهی تصور می‌کنیم حتی پخش زنده مجانی لیگ برتر ایران هم توهین به مخاطب است!

مسابقات هفته پنجم این رقابت‌ها به پایان رسید اما در ۸ بازی آن در مجموع ۶ گل از خط دروازه‌ها عبور کرد؛ یعنی به طور میانگین ۰.۷۵ گل به ازای هر رویارویی. از آغاز فصل بیست و پنجم تاکنون، میانگین گل در هر مسابقه عدد ۱.۷۵ را نشان می‌دهد. این فقر گل همیشه همراه لیگ کشورمان بوده و تقریبا هیچ کس یادش نمی‌آید آخرین باری که این معدل به عدد ۲ رسید، مربوط به چه دوره‌ای است.

حالا گریزی به قاره سبز بزنیم؛ درست در روزی که هفته پنجم لیگ ایران با تساوی بدون گل چادرملو و پیکان به پایان رسید، در لیگ‌های معتبر اروپایی بازی‌های متعددی برگزار شد. برخلاف اینجا که حساسیت‌ها تاثیر معکوس روی زیبایی مسابقات می‌گذراند، عصر شنبه دربی مادرید انجام شد که اتلتیکو به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن، روند پیروزی‌های پیاپی رئال از ابتدای فصل را پاره کرد. شاگردان دیگو سیمئونه ۶ گل وارد دروازه تیم ژابی آلونسو کردند که یکی از آنها را داور نپذیرفت. درمقابل دو گل هم دریافت کردند اما یکی از مقتدرانه‌ترین پیروزی‌های تاریخ را برابر رقیب دیرینه به‌دست آوردند. طعنه‌آمیز است که همین یک مسابقه، از کل هفته پنجم لیگ وطنی پرگل‌تر بود! تازه اجازه دهید گریزی هم بزنیم به یکی از دیدارهای بوندسلیگا و نبرد دو تیم اینتراخت فرانکفورت و مونشن گلادباخ.

یک فوتبال سراسر هیجان که در نیمه اول با برتری عجیب ۶ گله تیم مهمان به پایان رسید و گلادباخ از دقیقه ۷۲ تازه شروع کرد به کامبک زدن! در نهایت اما فاصله آنقدر زیاد بود که آنها ۲ گل کم آوردند و جذاب‌ترین بازی هفته با برتری ۶ بر ۴ فرانکفورت به پایان رسید. در همین فصل و تا اینجای کار، میانگین رد و بدل شدن گل در هر بازی لیگ برتر انگلستان ۲.۶، در اسپانیا ۲.۷ و در بوندسلیگای آلمان ۳.۶۲ بوده. تازه اگر از اروپا بگذریم، در خود آسیا هم معدل گل در هر مسابقه لیگ امارات ۲.۳ و در لیگ‌های عربستان و قطر به ترتیب ۳.۰۲ و ۳.۱ بوده است.

تمام چیزی که فوتبال را تا این اندازه پرطرفدار و مهیج می‌کند، جنگ‌های جذاب داخل زمین است. آنقدر هم تعداد بازی‌ها زیاد است که حق انتخاب با شماست؛ اینکه کدام لیگ، کدام کشور و کدام مسابقه را برای تماشا برمی‌گزینید. درست مثل یک فیلم سینمایی که اگر دیدنش ملال آور باشد، از طریق پلتفرمی که در اختیارتان است یک گزینه دیگر را پخش کنید. مادامی که فوتبال ایران خودش را در این مارکت نبیند، محکوم است به عدم پیشرفت و زجر دادن مخاطب؛ آن هم با فوتبالیست‌های مدعی که بعضی در حد همان بوندسلیگا و لالیگا دستمزد می‌گیرند.