پکیج  شکنجه

تقریبا یک ماه می‌گذرد از روزی که گزارشگر بازی رئال مادرید و مایورکا منت پخش رایگان بازی‌ها را سر مردم گذاشت و مدعی شد طرفداران فوتبال زیر باد کولر، مسابقات مختلف را تماشا می‌کنند و غر هم می‌زنند! این اظهارنظر جنجالی را از هزاران جهت می‌توان بررسی کرد و اولین آن هم این است که اصولا سازمان صدا و سیما برای پخش بازی‌های اروپایی، پولی پرداخت نمی‌کند و عمدتا تصاویر را به صورت غیر رسمی و از طریق ماهواره تصاحب می‌کند. تازه همان زیر کولر نشستن هم استعاره جالبی نبود وقتی در تابستان تمام مردم ایران با قطعی گسترده برق مواجه بودند! این موضوع مربوط به همین اواخر است اما اگر فکر کردید دیگر از این دست صحبت‌های زجرآور از سوی گزارشگران وطنی مطرح نمی‌شود، سخت در اشتباهید.

اصولا وظیفه آقایان این است با اظهارات و اطلاعات سنجیده، به بازی فوتبال هیجان مضاعفی ببخشند اما کار به جایی رسیده که طرفداران این رشته امیدوار هستند گزارشگران تلویزیون، فقط مایه عذاب نشوند و بس. در شبی که نه استقلال خوب بود و نه استادیوم، پیمان یوسفی بارها وقت‌کشی بازیکنان تیم المحرق بحرین را با کنایه‌های توهین‌آمیز زیر سوال برد. در شرایطی که بدون تعارف، رقیب در پی ضدفوتبال نبود و به مراتب از تیم‌های خودمان اتلاف زمان بیشتری هم در گذشته شاهد بوده‌ایم.

استقلالی‌ها اگر چند مرتبه شانس‌شان را با ضربات داخل چارچوب امتحان می‌کردند، قطعا گلر سایزبزرگ المحرق تسلیم می‌شد و آن وقت گزارشگر با تجربه بازی با حرص و آز از تیم بحرینی یاد نمی‌کرد. تازه فراموش نکنید یوسفی در همان اوایل مسابقه، از پیشرفت حیرت‌انگیز ورزشگاه شهدای شهرقدس طی چند ماه اخیر هم حیرت و از مسوولان مربوطه تشکر کرد. استادیومی که در یک مقوله از پروژه بهسازی آن، جایگاه خبرنگارانش به یک زیرشیروانی منتقل و برای کمک به بازوی اطلاع‌رسانی جامعه، دو پریز برق هم در آن تعبیه شده است!

برای همین هم فریاد می‌زنیم که این تشکرهای بی‌جا و اگزجره، یکی از آفت‌های فوتبال و از دلایل عقب ماندگی آن در مملکت ماست. در شهرستان‌ها که دوستان عزیز با پیراهن تیم شهرشان به باکس گزارش می‌روند و در خلال کار حتی از کارمندهای شورای شهر و فضای سبز هم ممنون هستند! موردی که حتی در همان پخش با واسطه بازی‌های خارجی هم دیده شده. درواقع این مجموعه شکنجه‌واری که از جدال استقلال و المحرق شاهد بودیم، در همه هفته‌ها تکرار می‌شود. حالا یا  تیم محبوبتان برنده می‌شود و می‌توانید چشم و گوش به اظهارنظرهای مشمئزکننده و تمام نشدنی مسوولان پخش ببندید یا اینکه از فرط استیصال، بازی‌ها را بدون صدا یا از فرستنده دیگری دنبال کنید.