بازی در بنغازی

دیدار دو تیم در ورزشگاه تازه‌ مرمت‌شده بنغازی با حضور ۴۲ هزار تماشاگر برگزار شد و در پایان با تساوی یک-یک به پایان رسید. گل‌های بازی را کارلوس مارتین برای اتلتیکو و یان بیسک برای اینتر به ثمر رساندند و در ضربات پنالتی این شاگردان دیگو سیمئونه بودند که با نتیجه ۴-۲ برنده شدند. از آن‌جایی که مسابقه در وقفه فیفادی برگزار شد، طبیعتا خبری از ستاره‌هایی که تیم‌های ملی‌شان را همراهی می‌کنند، نبود اما مهم‌تر از نتیجه، جنبه مالی و تبلیغاتی این جدال است. بنا بر گزارش‌های رسانه‌هایی چون کوریره دلا سرا و آ اس اسپانیا، هر یک از دو باشگاه چیزی بین ۳.۵ تا ۴‌میلیون یورو برای سفر و حضور در این دیدار دریافت کرده‌اند؛ رقمی قابل‌توجه در شرایطی که درآمد تک بازی‌های دوستانه معمولا از مرز یک‌میلیون یورو فراتر نمی‌رود.

برگزارکننده‌ این مسابقه صندوق توسعه و بازسازی لیبی بود؛ نهادی دولتی که در سال‌های اخیر پروژه‌هایی برای جذب سرمایه خارجی و بازسازی زیرساخت‌های کشور را کلید زده است. پس حضور هزینه‌بر دو باشگاه مطرح اروپا در لیبی را می‌توان بخشی از تلاش‌های «ری‌برندینگ» دولت لیبی دانست؛ تلاشی مشابه آنچه در سال‌های اخیر عربستان با خرید فوق‌ستاره‌ها و قطر با میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ دنبال کرده‌اند. برای کشوری که سال‌ها از فوتبال جهانی حذف شده بود، برگزاری چنین دیداری پیامی روشن دارد: لیبی می‌خواهد دوباره دیده شود، این بار نه با نفت یا جنگ، بلکه با فوتبال و دعوت از ستاره‌ها. همان‌طور که اشاره شد کیفیت فنی مسابقه به‌دلیل غیبت ملی‌پوشان دو تیم چندان بالا نبود، اما از منظر نمادین، این بازی در بنغازی که حتی پایتخت لیبی هم محسوب نمی‌شود، شاید آغاز فصلی تازه برای احیای کشوری باشد که تلاش می‌کند چهره‌ای نو از خود به جهان نشان دهد؛ آن‌هم از دل زمین سبز فوتبال، نه خاک صحرای سیاست.