تورم باشگاه‌داری

‌فشار هزینه‌ای بر باشگاه‌ها: قراردادهای دلاری بازیکنان و مربیان خارجی، با رشد نرخ ارز به معضلی بزرگ برای باشگاه‌ها تبدیل شده است. بدهی‌های ارزی افزایش یافته و خطر محرومیت‌های فیفایی بیش از گذشته حس می‌شود. همزمان، کاهش قدرت خرید هواداران باعث افت فروش بلیت و کالاهای هواداری شده و منابع درآمدی باشگاه‌ها را محدود کرده است.

‌فرصت‌های پنهان در بحران: در سوی دیگر، همین نرخ ارز بالا می‌تواند درآمدهای ارزی باشگاه‌ها را ارزشمندتر کند. فروش بازیکنان به لیگ‌های خارجی، دریافت حق آموزش و قراردادهای اسپانسری بین‌المللی از جمله مسیرهایی است که می‌تواند بخشی از فشار مالی را جبران کند. همچنین برندهای خارجی، تبلیغات در ایران را به‌صرفه‌تر می‌بینند و این فرصتی برای جذب اسپانسرهای تازه خواهد بود.

ضرورت اصلاح ساختار مالی: افزایش نرخ ارز عملا «تورم باشگاهداری» ایجاد کرده و نشان داده که ادامه وابستگی به بودجه‌های دولتی پایدار نیست. تجاری‌سازی برند، توسعه کالاهای هواداری و بهره‌گیری از ظرفیت بازار سرمایه تنها راه‌های عبور از این شرایط هستند.

جمع‌بندی: افزایش نرخ ارز، فوتبال ایران را در یک نقطه دوگانه قرار داده است؛ تهدیدی جدی از نظر بدهی‌ها و کاهش قدرت خرید هواداران و فرصتی ارزشمند برای صادرات بازیکن و جذب درآمدهای بین‌المللی. آینده این صنعت وابسته به توانایی مدیران در استفاده هوشمندانه از این فرصت‌هاست.