خوب حرف زدن یا حرف خوب زدن؟
کوتاه بیا وحیـد جان!
لحن آرام و نجابت کلام وحید، مثل همیشه روی بخش قابل‌توجهی از مخاطبان تاثیر مثبت گذاشت و آنها به ستایش از این مربی پرداختند. حتی محمدحسین میثاقی، مجری برنامه تلویحا اعلام کرد جرم هاشمیان سلامت و مظلومیت او است و به همین دلیل نمی‌تواند در فوتبال ایران کار کند! آیا اما همه این تعاریف و توصیفات دقیق و درست بود؟ اجازه بدهید نپذیریم. در حقیقت هاشمیان خوب حرف زد، اما اولویت با «حرف خوب» است که آن را به ندرت از زبان سرمربی پرسپولیس شنیدیم.
کدام روند خوب؟
ترجیع‌بند مصاحبه هاشمیان در فوتبال برتر، تاکید و تکیه او بر عملکرد خوب تیمی و روند رو به رشد سرخپوشان بود؛ آنچه تنها در کلام سرمربی وجود دارد و در زمین اثری از آن نیست. بسیار دشوار می‌توان ادعا کرد پرسپولیس در بازی اخیر برابر خیبر، خیلی بهتر از مسابقه اول فصلش با فجرسپاسی ظاهر شده است. سرخ‌ها پیاپی امتیازات مهم و کلیدی را از دست می‌دهند و در جدول پایین‌تر می‌روند. اینکه هاشمیان از این روند رضایت دارد، حقیقتا مایه شگفتی است.
کدام همکاران متخصص؟
هاشمیان در بخش دیگری از نطق بلند بالایش، به صراحت و با حرارت تمام از کادر همکارانش دفاع کرد. دستیار آلمانی که هیچ؛ او در مورد امیرحسین پیروانی و مهرداد خانبان هم حرفهای پرشوری زد که اگر کسی مخاطب حرفهای و جدی فوتبال ایران نبود، گمان می‌برد صحبت در مورد گواردیولا و مورینیو است! وقتی خوش‌بینی بیش از حد وحید در این مورد را می‌بینیم، طبیعی است که شک کنیم او در زمینه روند فنی پرسپولیس هم با همین خوش باوری قضاوت می‌کند و قول آینده‌ای درخشان می‌دهد.
واقعا «باشخصیت موفق» نداریم؟
این جمع‌بندی هم که هر کسی مظلوم یا بیش از حد جنتلمن باشد لزوما در فوتبال ایران جایی ندارد، توهین به همه آنهایی است که شخصیت سالم و موجهی داشتند و اتفاقا موفقیت‌هایی هم به دست آوردند. در همین پرسپولیس، مگر برانکو ایوانکوویچ لات و لمپن بود؟ هرگز. او یکی از خارجی‌های موقر فوتبال ایران به شمار می‌آمد که هم در تیم ملی موفق بود و هم سال‌ها بعد، پرسپولیس را کوبید و از نو ساخت.
خیلی‌های دیگر هم هستند. فاکتور مهم، توانایی و کارآمدی است که اگر با ادب و متانت جمع شود، عالی خواهد بود. همان‌قدر که آدم توانای بی‌پرنسیپ زیر سوال است، فرد محترمی که بدون مهارت کافی یک موقعیت شغلی را اشغال کرده هم جای نقد دارد.
ویلموتس را یادت هست؟
در پایان باید به ارجاع‌های پیاپی وحید هاشمیان به دوران حضور موفقش در کادر فنی تیم ملی در انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ اشاره کرد که به نوعی تنها تجربه موفق این مربی پیش از حضور در پرسپولیس به شمار می‌آمد. البته که وحید و بقیه آنجا زحمت کشیدند و تردیدی در این مورد وجود ندارد، اما قطعا امتیاز اصلی آن صعود مال خود دراگان اسکوچیچ بود. وگرنه هاشمیان پیش‌تر سابقه دستیاری مارک ویلموتس را هم داشت که محصول نهایی اسفبار از آب در آمد.
مثلا در بازی با عراق، عالم و آدم می‌دانستند که مسعود شجاعی یک کارت زرد دارد و با خطاهای مکرر در آستانه اخراج است، اما نه‌تنها ویلموتس توجهی به این مساله نشان نداد، بلکه هاشمیان هم کمکی به او نکرد، شجاعی اخراج شد، ایران گل خورد، باخت و در آستانه حذف از جام‌جهانی قرار گرفت.
