تیم گرفتن به چه قیمتی؟

 شاید بتوان از حمید درخشان مثال زد که خواهان حضور یک مربی ایرانی در پرسپولیس شده و به صورت زیرپوستی آدرس خودش را می‌دهد. داستان فرشاد پیوس اما متفاوت‌  از این حرف‌هاست و او از ابتدای فصل به طور مکرر، آشکار و با صدای بلند خواهان هدایت پرسپولیس شده است.

کار به جایی رسیده که پیوس در تازه‌ترین مصاحبه‌اش می‌گوید: «باز هم تکرار می‌کنم که اگر پرسپولیس را به من بدهند، این تیم را موفق می‌کنم. همه اعتبارم را گرو می‌گذارم که تیم را با همین شرایط به مقام قهرمانی برسانم.»

قول قهرمانی دادن آن هم با این قطعیت، نشان از عطش و اشتیاق بیش از حد پیوس برای رسیدن به منصب سرمربیگری پرسپولیس دارد. در غیر این صورت، همه می‌دانند که جام گرفتن یا نگرفتن یک تیم به هزار و یک فاکتور بستگی دارد و غالبا سرمربیان باتجربه و حرفه‌ای، قول قهرمانی نمی‌دهند. با این حال پیوس ۶۳ ساله برای رسیدن به نیمکت تیمی که زمانی برایش بازی می‌کرده، بی‌قراری می‌کند و توجهی به این مسایل ندارد.

این که امروز پیشکسوتان پرسپولیس به این صراحت دنبال سهم‌خواهی از این تیم هستند، دلایلی دارد که یکی از مهم‌ترین آنها به سوءمدیریت مدیرعامل مستعفی باشگاه مربوط می‌شود. رضا درویش موفق به حفظ ثبات یک دهه اخیر روی نیمکت پرسپولیس نشد و این اواخر کار به جایی رسید که هر سه ماه، یک مربی عوض می‌شد.

در این شرایط و حتی وقتی نوبت به وحید‌هاشمیان بدون رزومه می‌رسد که هدایت پرسپولیس را بر عهده بگیرد، طبیعی است که سایر پیشکسوتان هم به صرافت بیفتند و بخواهند بخت خودشان را آزمایش کنند.

کجا زمانی که مثلا برانکو ایوانکوویچ هدایت این تیم را بر عهده داشت، شاهد سهم‌خواهی پیشکسوتان بودیم؟ اساسا چنین فرضی یا به مخیله آنها خطور نمی‌کرد، یا شهامت مطرح کردن آن در فضای عمومی را نداشتند. همین رفت و آمدهای پرشمار و عمر کوتاه سرمربیان اما باعث شد ورق برگردد و حالا شاهد فضای دیگری باشیم؛ فضایی که قطعا به سود سرمربی مستقر هم نیست و او را زیر فشار می‌گذارد. بخش دیگر داستان اما مربوط به خود پیشکسوتان است.

از یکی مثل فرشاد پیوس که بی‌گمان جزو بزرگان تاریخ پرسپولیس و تیم ملی بوده باید پرسید واقعا به چه قیمتی می‌خواهد هدایت سرخپوشان را بر عهده بگیرد؟ آیا رسیدن به چنین هدفی به این همه خواهش و تمنا می‌ارزد؟ اصلا گیریم که تیم را هم به شما دادند؛ آیا فردا شاهد فرمانبرداری بازیکنان از جنابعالی خواهیم بود؟ بازیکنی که شاهد تیم گرفتن‌تان به این شکل بوده، چرا باید از شما امر ببرد؟ آیا دیگر اقتدار و کاریزمایی در رختکن باقی خواهد ماند؟

بعد هم گیریم که آمدید و موفق نشدید؛ حراج شدن اعتباری که آن را گرو گذاشته‌اید، چه سودی برای پرسپولیس خواهد داشت؟ معلوم است که نفعی برای باشگاه ندارد و این وسط فقط تصویر خوب و خوشایند شما بین هواداران مخدوش خواهد شد، همان‌طور که همین حالا وحید‌ هاشمیان بعد از عملکرد نه‌چندان موفقش در پرسپولیس مورد انتقادات شدید قرار گرفته و آن مقبولیت و محبوبیتی که پیش از این به عنوان یکی از پیشکسوتان جنتلمن باشگاه داشت، تا حدی تحت‌تاثیر قرار گرفته است. واقعا چرا دل‌تان برای خاطرات خوب خودتان نمی‌سوزد؟