ابـزار عذاب

 در این بازه زمانی که اتفاقا مصادف هم شد با بازنشستگی برانکو و مرور خاطرات او روی نیمکت پرسپولیس، کمتر کسی دلتنگ یحیی گل‌محمدی شد. سرمربی که سه قهرمانی لیگ برتر و یک قهرمانی جام حذفی به‌دست آورده و همراه پرسپولیس به فینال آسیا هم رسید. اما چرا او کمرنگ‌ترین کاندید نیمکت بود؟ پاسخ آن در وضعیت فولاد این روزها تا حدود زیادی مشهود است.

پکیجی که یحیی گل‌محمدی برای رسیدن به موفقیت می‌بندد، غالبا مایه عذاب هواداران تیم‌هایش می‌شوند! رویکرد او همواره استفاده از بازیکنان سالخورده‌ای است که با تکیه بر تجربه آنها بتواند در فوتبال کم تحرک ایران عرض اندام کند. فرمولی که باعث شد پس از ترک پرسپولیس، یک تیم پیر و اشباع شده به مربیان بعد از او برسد. هواداران قرمز با وجود ارادت به گل‌محمدی، او را دوست نداشتند چون علاوه بر مسن کردن تیم، در زمین بازی هم نمایشی کسالت‌بار و حوصله‌سر بر داشت.

به فولاد این روزها نگاه کنید؛ تیمی که یکی از بهترین آکادمی‌های ایران را در اختیار دارد و با امکانات فوق‌العاده‌اش جزو معدود باشگاه‌های مجهز لیگ محسوب می‌شود، با میانگین سنی بالای ۲۸ سال بسته شده و بیشتر شاهد حضور بازیکنان بالای ۳۰ سال در ترکیب هستیم؛ آن‌هم در مهد استعداد فوتبال کشور یعنی اهواز. تازه با همین وضعیت هم قرمزهای خوزستان تا قبل از بازی پیکان برابر فجرسپاسی، با کسب تنها یک برد در رده نازل سیزدهم قرار داشتند. تیمی که از سال گذشته با حضور گل‌محمدی، هزینه زیادی در پنجره‌های نقل و انتقالاتی انجام داده اما به جز موفقیت نسبی سال گذشته، امسال در ناکامی دست و پا می‌زند.

پرسپولیسی‌ها دلتنگ یحیی نمی‌شوند چرا که به یاد دارند دستیار محبوبش یعنی حمید مطهری که دست بر قضا در فولاد دوباره به او پیوسته، چگونه با اظهارنظرهای عجیب و غریبش پرسپولیس را وارد حاشیه می‌کرد و تکمیل کننده ابزارهای عذاب آن زمان بود. طعنه‌آمیز اینکه پس از جدایی او و حضور اوسمار در کادر یحیی بود که قرمزها دوباره به ریل دو قهرمانی پیاپی برگشتند. اوسمار در یکی کمک مربی بود و در دیگری سرمربی. گل محمدی در فولاد روزهای خوبی را نمی‌گذراند و این موقعیت برای همه آشناست چون حالا هواداران فولاد هم خلقیات سرمربی پرافتخارشان را متوجه شده‌اند؛ تهدید به استعفا، کنفرانس‌های توام با کنایه به مدیریت و قهر و آشتی‌های متعدد.

عجیب است که سوال از یحیی درباره دلیل جذب محسن فروزان با وجود داشتن دو دروازه‌بان (هرچند گلر تیم ملی ازبکستان مصدوم است) به زعم سرمربی فولاد، حاشیه برانگیز تفسیر می‌شود اما اینکه ناگهان یک خبرنگار خودجوش از او بپرسد از روند نقل و انتقالاتی باشگاه راضی است یا خیر، پرسشی است کاملا فنی! خلاصه یحیی با میراثی که در پرسپولیس و حالا فولاد از خودش به جای گذاشته، کار را برای ادامه فعالیت در سطح نخست فوتبال ایران سخت کرده؛ به‌خصوص اگر نتواند از وضعیت فعلی خارج شود و آن وقت است که دیگر اهوازی‌ها هم دوستش نخواهند داشت.