کاپیتان تیم ملی بالاخره تیمدار شد
سهم جهان از اروپا؛ ته بلژیک!
اگر یک شمای کلی از این تیم گمنام داشته باشیم، همه متفقالقول به این نتیجه میرسیم استاد، خال آسمان را پاره کرده تا باشگاه جدیدش را معرفی کند؛ مصداق همان ضرب المثل معروف کوه، موش زایید!
در شرایطی که برخی رسانهها به شکلی غیرهماهنگ(!) در حال توجیه انتخاب جدید جهانبخش هستند، اعداد و جدول از هر چیز دیگری بیشتر گویاست. افسیوی دندر که سابقه هیچ قهرمانی در سطح اول بلژیک را ندارد، از ۱۳ مسابقه فصل جاری ژوپیتر لیگ تنها ۴ امتیاز کسب و انتهای جدول را با اقتدار مال خود کرده است. با فقط ۶ گل زده و دریافت ۲۱ گل، فاصله این تیم با منطقه فرار از سقوط ۱۱ امتیاز است و حتی نزدیکترین تیم بالایی خود هم ۷ امتیاز کمتر دارد.
حضور در لیگ نه چندان قدرتمند بلژیک، نشاندهنده سطح لژیونرهای ماست و در سالهای اخیر که کشورهای این چنینی به مقصد برخی از بازیکنان وطنی تبدیل شدهاند، به یاد نداریم هیچ استعدادی بتواند از آنجا ترقی کند. به نظر، کاپیتان تیم ملی تنها به دلیل زندگی در اروپا، ترجیح داده سقوط آزادش را پیش بگیرد و بعید نیست حتی گلکوچک بازی کردن در خیابانهای این قاره را به یک چالش وطنی ترجیح بدهد!
طی ماههای اخیر هربار که انتقادات بابت دعوت قلعهنویی از جهانبخشِ بدون باشگاه به تیم ملی بالا گرفت، مدیربرنامههای او و همان رسانههای حامیاش، از سیل پیشنهادهای مختلف به این وینگر بیتاثیر خبر میدادند. تابستان گذشته و بعد از پایان پنجره هم او بلاتکلیف بود تا اینکه سرانجام از هیرنفین سر درآورد اما روزهای خوبی را در این تیم هلندی نگذراند و قراردادش تمدید نشد. اوضاع امسال حتی از پارسال هم بدتر بود ولی طی هفتههای اخیر مدام اعلام میشد او از هلند و آلمان و حتی امارات پیشنهاد همکاری دارد.
در نهایت انگار پس از تامل و تعقل فراوان، کاپیتان تیم ملی بهترین تصمیم ممکن را گرفت تا به باشگاه قعرنشین جدول بلژیک بپیوندد! درباره این اتفاق، چند فرضیه را میتوان مطرح کرد؛ یکی اینکه او از رقابت در تیمهای داخلی واهمه داشته چرا که با کیفیت سالهای اخیرش، حتی فیکس بازی کردن وی در تیمهای میانه جدولی لیگ برتر خودمان هم منطقی به نظر نمیرسد؛ پس تصمیم گرفته در سال منتهی به جام جهانی صرفا یک تیم داشته باشد تا انتقادات افکار عمومی نسبت به دعوتش کمتر شود وگرنه امیر تحت هر شرایطی او را فرا میخواند! به هرحال فاکتور زندگی در اروپا که به آن اشاره شد هم ایده بدی نیست و همین حالا هم این بازیکن را بالاتر از مهدی مهدویکیا میدانند چون او ۱۲ سال در قاره سبز لژیونر بود و علی جهان وارد سیزدهمین فصل خود شده است.
حالا اینکه مهدویکیا با چه کیفیتی میدرخشید تا عضو تیم قرن باشگاه هامبورگ شود و جهانبخش چه میراث ماندگاری در همه سالهای حضور در هلند و برهه کوتاهش در انگلیس داشته، قضاوتش با شما. الان تنها نکته مثبت چنین بمب بزرگ نقل و انتقالاتی، این است که وینگر ایرانی میتواند هر روز تمرینات مداوم داشته باشد تا برای تجربه کردن چهارمین جام جهانی عمرش، حداقل نفس برای دویدن کم نیاورد!