ایران، آمریکا، پس به ما پول بدهید!

مدافع تیم ملی که پای ثابت اردوهای دوران امیر قلعه‌نویی بوده و انتقادات زیادی هم در این مورد به کادرفنی وارد شده، در بخشی از اظهاراتش خطاب به پزشکیان می‌گوید: «ما برای جام‌جهانی داریم به آمریکا می‌رویم و خودتان هم می‌دانید. می‌خواهیم آنجا پرچم جمهوری اسلامی را بالا ببریم و در این مسیر نیاز به حمایت شما داریم. می‌خواهیم دل مردم را شاد کنیم. ما می‌خواهیم برای اولین بار از گروه‌مان در جام‌جهانی بالا برویم.»

شاید کلمه به کلمه این اظهارات جای بحث داشته باشد، اما مهم‌ترین داستان به همنشینی دو عبارت «آمریکا» و «جمهوری اسلامی» مربوط می‌شود و بهره‌برداری خاص شجاع از این ترکیب، برای دریافت حمایت بیشتر! به عبارت دیگر، اینطور به نظر می‌رسد که مسن‌ترین بازیکن تیم ملی به شکلی آگاهانه با یادآوری میزبانی آمریکا از این مسابقات و مسائلی که همیشه بین این کشور و سیاست‌های ایران وجود داشته، در پی تحریک رئیس دولت و به دست آوردن امتیازات بیشتر است.

به همین دلیل هم خیلی از مخاطبان واکنش چندان مثبتی به این ویدئو نشان ندادند. سوال اینجاست که مثلا اگر مسابقات در برزیل یا روسیه بود، شجاع و سایر بازیکنان این نسل تیم ملی سراغ کسب حمایت از دولتمردان نمی‌رفتند؟ قطعا همین‌طور است. به فرض محال حتی اگر مسابقات در خود ایران هم برگزار می‌شد همین داستان‌ها را داشتیم و احتمالا شجاع به رئیس‌جمهور می‌گفت: «حمایت کنید و اجازه ندهید پرچم‌مان در کشور خودمان پایین بیاید!»

به طور کلی در این سال‌ها، بیشترین چیزی که از بازیکنان تیم ملی دیدیم، تقاضای حمایت مالی بوده که این مساله با ماموریت ذاتی و ملی آنها در تضاد بوده است. بازیکنی که خودش را نماینده مردم می‌داند و قصد دارد دل آنها را شاد کند، باید آخرین اولویت را به پول و پاداش و این چیزها بدهد؛ مخصوصا که در فوتبال حرفه‌ای امروز، اغلب بازیکنان دستمزدهای بسیار بالا از باشگاه‌ها دریافت می‌کنند و طبیعتا نباید معطل جایزه بازی در تیم ملی باشند.

ملی‌پوشان ما اما در سال‌های اخیر رویکرد دیگری داشته‌اند، چنان که اصرار بی‌پایان آنها برای دریافت پاداش، گاهی دردسرساز شده است. به یاد بیاورید که پیگیری موضوع «حواله خودرو» از دفتر محمد مخبر، معاون اول پیشین رئیس دولت توسط مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش، چه لطمه‌ای به محبوبیت آنها زد. این حواله‌ها اما به هر حال تحویل شده و در کنار آن کلی سکه و... هم به فوتبالیست‌های گرامی داده‌اند. بنابراین اصرار فعلی به دریافت حمایت بیشتر، آن هم در شرایط اقتصادی کنونی کشور، واقعا قابل هضم نیست.

دردناک‌تر اینکه وقتی آقایان درخواست حمایت می‌کنند، حتی منظورشان ایجاد زیرساخت یا از بین بردن مشکلات میزبانی و برگزاری بازی‌های بزرگ نیست؛ بلکه ظاهرا همه چیز را در پول بیشتری می‌بینند که فورا بگیرند و بگذارند توی جیب‌شان؛ ولو اگر قرار باشد برای ترغیب رئیس‌جمهور، وعده صعود از مرحله گروهی جام‌جهانی ۴۸ تیمی را بدهند! یعنی واقعا می‌خواهید از مرحله گروهی این جام هم بالا نروید؟ بعد هم شما اگر خیلی نگران اعاده حیثیت در ایالات متحده بودید، دوره قبلی جام‌جهانی به جوان‌ترین آمریکای تاریخ نمی‌باختید و اوت نمی‌شدید!