نامه‌ای به یک عقاب!

 اخیرا همچنین نطق خلیل‌زاده در مقابل مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشور هم مجادلاتی به وجود آورد؛ جایی که او به نمایندگی از بازیکنان خواهان حمایت بیشتر دولت از تیم ملی شد. این حواشی اما پس از بازی ایران و کیپ‌ورد حتی بیشتر هم شد؛ جایی که خلیل‌زاده با انتشار یک پست اینستاگرامی، عملا به گروهی از مردم توهین کرد.

او در این پست نوشته بود: «نگران این نباش که بقیه چه فکری می‌کنند. بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند.» پس از آنکه انتقادها از این رفتار خلیل‌زاده بالا گرفت، او برای مدتی متن پستش را پاک کرد و سپس آن را به یک شرح بحث‌برانگیز دیگر تغییر داد: «کلاغ تنها پرنده‌ایه که به عقاب حمله می‌کنه. جالبه که عقاب هیچ حمله متقابلی انجام نمی‌ده.» واقعا مرحبا به روحیه شگفت‌آور خلیل‌زاده که خودش را عقاب می‌بیند! حالا اما اگر قابل باشیم، قصد داریم چند نکته کوتاه را با جناب عقاب در میان بگذاریم!

عقاب جان؛ این اتفاقی نادر در تمام جهان است که یک بازیکن تیم ملی، عملا به ملت که صاحبان اصلی آن تیم هستند گوشه و کنایه بزند یا در نگاهی سختگیرانه‌تر توهین کند. اینکه بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند، باور و ادعای شماست که به هر حال باید ثابتش کنید، اما دست‌کم ما مطمئنیم کسی که درست از مغزش بهره می‌برد، پیش از حرف زدن فکر می‌کند و ناچار نمی‌شود یک متن یک خطی را چند بار عوض کند؛ هر مرتبه هم بدتر از نوبت قبلی!

عقاب جان؛ عبدالکریم حسن که از قضا به مدت نیم‌فصل هم در فوتبال ایران و برای پرسپولیس بازی کرد، یک بار در واکنش به انتقادات کلامی کاربری که از وضعیت تیم ملی قطر گلایه کرده بود، فقط یک جمله نوشت: «کمی آرام باش برادر؛ مگر جنگ است؟»

او به دلیل همین جمله، بلافاصله از باشگاه السد اخراج شد و مدت‌های طولانی از تیم ملی هم محرومش کردند، چرا که قطری‌ها باور داشتند ارج و قرب مردم‌شان بالاست و حتی بازیکنی با آن کیفیت که مرد سال فوتبال آسیا هم شده، حق ندارد با آنها بد صحبت کند. بنابراین خیلی متاسفیم برای آنها که آسمان را به منظور پرواز امثال شما باز می‌گذارند و اجازه می‌دهند اینطور برای مردم شاخ و شانه بکشید.

عقاب جان؛ بسیاری از انتقادات فنی و غیرفنی از شما و هم‌تیمی‌های‌تان کاملا درست و بجا است و بسیار هم می‌شود در این مدت بحث کرد. با این حال حتی اگر احساس می‌کنید در حق‌تان ظلم شده، باز جای این انتقام‌جویی کلامی الان و اینجا نبود. مگر چه دستاورد بزرگی کسب کرده‌اید که چنین طغیان می‌کنید؟ مساوی بدون گل با تیم ملی کشوری که کلا ۶۰۰ هزار نفر هم جمعیت ندارد و بخش بزرگی از مردم ایران پیش از این مسابقه نامش را هم نشنیده بودند، واقعا این‌قدر ارزشمند است؟ در این صورت باید تاسف خورد به حال سقف ذهنی کوتاه شما.

عقاب جان؛ چنین تنشی بین بازیکنان تیم ملی و هواداران، آن هم در فاصله چند ماه تا شروع جام‌جهانی، حقیقتا غیرقابل باور و حیرت‌انگیز است. بازیکنان یک تیم، در این مقطع زمانی باید بیشترین حمایت را از مردم بگیرند. اینکه چنین اتفاقی رخ نداده و تازه شما با این ادبیات بحث‌برانگیز رودرروی مخاطبان قرار گرفته‌اید، نشان می‌دهد یک جا راه را اشتباه رفته‌اید. کاش خودتان بگردید و ببینید کجا!