کیپ‌ورد در ضربات پنالتی باخت؛
شکستن شاخ غـول!
مطابق انتظار، نمایش چندان جذابی را از سوی ملی پوشان شاهد نبودیم ولی مثل همیشه اعضای تیم اصرار دارند همه چیز بر وفق مراد است!
برد آفریقایی و شادی اروپایی
ایران در خاک امارات، کشور آفریقایی کیپ‌ورد را در ضربات پنالتی شکست داد و پس از بازی اعضای تیم ملی به تشویق ایسلندی با تماشاگران پرداختند!
تک به تک این خط قابل تفسیر است؛ مث اینکه کاروان ایران علاوه بر اینکه توانایی میزبانی از رقبا در کشور خودمان را ندارد، حتی برای سفر به امارات هم دچار مشکل روادید می‌شود. تازه درباره همسایه‌ای حرف می‌زنیم که مقصد پرتردد هموطنانمان است و جمعیت بسیار زیادی در شهرهای مختلف آن زندگی می‌کنند که هیچ‌گاه نماینده‌های ایران را در ورزشگاه تنها نمی‌گذارند.
پس شما ببینید چقدر بین تیم ملی و طرفدارانش شکاف ایجاد شده که العین تبدیل به بزرگ‌ترین خلوتگاه امارات شده بود! واقعا بردن کیپ‌ورد در ضربات پنالتی، شایسته چنین شادی اگزجره‌ای بود؟ آن هم در استادیوم خالی که حتی صدای پچ‌پچ نیمکت‌نشینان هم شنیده می‌شد.
سلطان تناقض!
تحلیل درباره امیر قلعه‌نویی را باید به دو وجه تقسیم کرد؛ نکات فنی و مصاحبه‌های جنجالی. در بعد تاکتیکی که جلوه تیم ملی مثل تمام بازی‌های چند وقت اخیرش، نکته مثبتی نداشت.
نه جوانگرایی در ترکیب انجام شد و نه خبری از کارهای ترکیبی بود. قسمت جالب‌تر، کنفرانس‌های تاریخی امیر است که هربار بیشتر مخاطبان را شگفت‌زده می‌کند. فقط قسمتی از صحبت‌های سرمربی تیم ملی را بخوانید: «خوشحالیم بازی را بردیم که شبیه جام جهانی بود. هرچند فوتبال برد و باخت ندارد» انصافا در همین چند خط، چند تناقض پیدا می‌کنید؟
بالاخره ما نفهمیدیم قلعه نویی از برد تیم ملی خوشحال است یا برایش فرقی ندارد؟ یا استاد در قسمت دیگری گفت: « در فوتبال هر تیمی ایراد دارد. مثلا لیورپول 4، 5 بازی پشت سرهم مثل را می‌بازد و بعد از برد رئال مادرید، از منچسترسیتی شکست می‌خورد.» الان تیم ملی تحت هدایت شما، لیورپول است و کیپ ورد، رئال مادرید؟ پس با این تفاسیر باید منتظر باخت در بازی بعدی باشیم!
سایه روشن یک بازگشت
علیرضا بیرانوند موفق شد یکی از ضربات پنالتی بازیکنان کیپ ورد را مهار کند تا نقش مهمی در پیروزی پنج‌شنبه شب داشته باشد. او در طول بازی چندان به زحمت نیفتاد، اما انگار این روزها وضعیت بهتری نسبت به گذشته دارد؛ اگر شکست جنجالی تراکتور برابر خیبر را فاکتور بگیریم.
بیرو در بازی آسیایی تبریزی‌ها برابر الشرطه هم عملکرد بسیار خوبی داشت و با این روند قطعا شماره یک تیم ملی را از دست نمی‌دهد. مگر اینکه درخواست تعلیق محرومیتش، منتج به غیبتش در جام جهانی شود.
بیرانوند منتظر رای دادگاه CAS است اما اگر بنا به اجرای حکم کمیته استیناف فدراسیون باشد، او قمار بدی انجام داده که روشنی بازگشتش به روزهای اوج را با تیرگی محرومیت تاخت می‌زند.
نسل طلایی!
این قاب را ببینید؛ سنگربان کیپ‌ورد، وزینیا 39 ساله است که در لیگ دوی پرتغال بازی می‌کند. کسی که نتوانست حتی یک پنالتی هم مهار کند و البته در طول بازی هم توپ خاصی روی دروازه‌اش نیامد تا در نهایت مشخص نشود در چه سطحی است.
شاید از طریق ارزش‌گذاری سایت ترانسفرمارکت بتوان متوجه شد گلری که برابر ایران ایستاد، چه کیفیتی داشت. فقط 50 هزار یورو، عددی است که مقابل پروفایل وزینیا نقش بسته؛ درست به اندازه مدافع 37 ساله‌ای که در خط دفاعی تیمش حضور داشت یعنی استوپیا.
کل کشور کیپ‌ورد کمتر حدود 550 هزار نفر جمعیت دارد و انگار همین که 11 بازیکن اصلی از بین آنها کشف شده که توانسته‌اند برای نخستین بار به جام جهانی هم راه پیدا کنند، باید آنها را نسل طلایی نامید. واقعا شکست دادن این کشور کوچک، تا این اندازه دشوار بود که کار به پنالتی و بخت و اقبال برسد؟
جای خالی سردار
اگرچه برنامه تاکتیکی و کلی تیم ملی ایران برای این بازی، دفاع کردن و استفاده از ضد‌حملات بود، اما به هر حال در برنامه‌های هجومی نوعی خلأ و کمبود حس می‌شود. در این میان نمی‌توان جای خالی مصدوم‌ها را نادیده گرفت. مهدی قائدی و مخصوصا سردار آزمون دو بازیکنی هستند که مدت‌هاست به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانستند برای تیم ملی به میدان بروند.
چنان که بارها گفتیم، وابستگی تیم ملی به سردار آزمون بسیار زیاد است و در غیاب او، حتی مهدی طارمی هم آن شادابی و اثرگذاری مورد انتظار را ندارد. آزمون در بسیاری از بزنگاه‌ها، کمک حال تیم ملی بوده. او تک ستاره بهترین نمایش دوران امیر قلعه‌نویی، در پیروزی برابر ژاپن در جام ملت‌های آسیا بوده است. او در آن مسابقه یک گل بسیار زیبا زد که میلی‌متری آفساید اعلام شد.
پاس گل محمد محبی را هم خود سردار به زیبایی هر چه تمام‌تر ارسال کرد. در جام ملت‌های آسیا هم آزمون نمایش خوبی داشت و برابر قطر یک گل زیبا زد. در جریان برتری 4 گله برابر قطر در انتخابی جام‌جهانی نیز این بازیکن هم گل زد، هم پاس گل داد و هم تیر دروازه را لرزاند. همه اینها یعنی آزمون مهره مهمی برای تیم ملی به شمار می‌آید؛ ستاره‌ای که نزدیک به یک سال است به دلایل مختلف در اردوها حاضر نبوده و البته به نظر می‌رسد از فیفادی بعدی در فروردین 1405 بالاخره طلسم بشکند و دوران غیبت او به پایان برسد.
