همان همیشگی

 آن‌طور که شنیده می‌شود، کادرفنی دست رد به بازی با مصر در جدال اول تورنمنت چهارجانبه دبی زده بود چون منتظر این تیم در دیدار پایانی بود. با این حال درخشش اوستون اورونوف اجازه رویارویی یاران محمد صلاح به ایرانی‌ها را نداد تا بازهم سفیدپوشان باشند و همان همیشگی. به این ترتیب از ساعت ۱۹:۳۰ در ورزشگاه بن‌زائد العین، ایران و اربکستان فینال رقابت‌ها را برگزار می‌کنند.

برد خفیف در ضربات پنالتی آن‌طور که به شاگردان قلعه‌نویی چسبید، حماسی به نظر نمی‌رسید. حالا همه منتظر نمایش تیم ملی در آخرین فیفادی سال هستند تا مشخص شود نگرانی از حضور در جام‌جهانی ۲۰۲۶ جای خود را به امیدواری می‌دهد یا خیر. دیدار امشب ایران و ازبکستان، سومین فینالی است که دو تیم طی سه سال اخیر برگزار می‌کنند؛ رقابتی که دیگر حال‌ و‌ هوای یک تورنمنت دوستانه را ندارد و بیشتر شبیه جنگی دوره‌ای شده است.

در دو فینال قبلی که کافا بود، یک‌بار ایران برنده شد و یک‌بار ازبکستان. آخرین پیروزی با یک گل سهم ازبک‌ها بوده؛ تیمی که در دو سال و نیم گذشته شش بار مقابل ایران قرار گرفته و فقط یک شکست - آن هم در همان سال ۲۰۲۳ -  داشته است. حریفی که سال‌ها مقابل ایران دست پایین داشت، حالا روند را به‌طرزی جالبی تغییر داده است.

ایران پیش از مسابقه امروز ۱۰ پیروزی برابر ازبکستان داشت، اما بیش از ۹۰۰ روز از آخرین بردش می‌گذرد؛ آماری که برای تیمی مدعی در سطح آسیا اصلا خوشایند نیست. طارمی با ۵ گل بهترین گلزن تاریخ این تقابل‌هاست و در غیاب سردار آزمون شاید تنها امید ایران برای حفظ بخشی از اعتبار آماری گذشته باشد، اما او هم مدت‌هاست در تیم ملی منفعل بوده.

نکته مهم در تمام این سال‌ها این است که بعد از برد ۴-۰ ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸، هیچ‌کدام از دو تیم نتوانسته‌اند بیش از دو گل به دیگری بزنند؛ تقابلی همواره بسته، فیزیکی و عصبی. با این حال اهمیت بازی امشب نه فقط به‌خاطر کسب قهرمانی پیش پا افتاده بلکه به‌دلیل رشد چشم‌گیر ازبکستان در سال‌های اخیر است؛ تیمی که در تمام رده‌ها تبدیل به یک مدعی شده و حضور چند ستاره این کشور در فوتبال ایران مثل اورونوف که همه منتظر هستند ببیند آماده هست یا نه، حساسیت مسابقه را بالا برده است.

قلعه‌نویی درست قبل از فینال، از ترمیم خط دفاع دست کشید و دو بازیکن تهاجمی دیگر یعنی مهدی قائدی و مهدی محبی را به تیم اضافه کرد؛ هرچند اولی که دو روز قبل پس از مدت‌ها برای باشگاهش به میدان رفت و قطعا نمی‌تواند در این بازی حضور داشته باشد و دومی هم مدت‌هاست کار خاصی در زمین نکرده! برای اولین بار فابیو کاناوارو، بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۰۶، روی نیمکت یکی از حریفان ایران می‌نشیند. در صورتی که قلعه‌نویی پیش‌تر هفت بار مقابل ازبکستان قرار گرفته و تنها دو پیروزی به دست آورده است.