تورنمنتی که برای قلعه‌نویی جهنم شد؛
ژنرال بی‌درجـه!
بدتر از همه اینکه امیر حالا نمی‌داند باید به ضربات پنالتی اصالت بدهد یا نه؛ تیم او کیپ‌ورد را در همین ضربات برد، اما در موقعیت مشابه به ازبکستان باخت. اگر برد با پنالتی بی‌اهمیت است، پس آن شادی ایسلندی آخر بازی چه بود؟ و اگر باخت با پنالتی اهمیت ندارد، این غائله‌ای که پس از مصاف با ازبک‌ها به پا شد به خاطر چیست؟
بعید است تورنمنت امارات از نظر فنی با دستاورد چندانی برای فوتبال ایران همراه بوده باشد. دماغه سبز که خیلی از ایرانی‌ها پیش از این حتی نامش را هم نشنیده بودند، از ایران گل نخورد و طلسم نبردن ازبکستان هم به شش بازی رسید. این در حالی است که شاگردان کاناوارو، در بیست دقیقه پایانی با ۱۰ بازیکن به کار ادامه دادند، اما باز هم از ایران گل نخوردند. مصاف با ازبکستان در سال‌های اخیر برای ملی‌پوشان حیثیتی شده است، به ویژه پس از آنکه علیرضا جهانبخش در اظهارنظری خودستایانه و نالازم، مدعی شد بازیکنان ازبکستان اصلا در حد و اندازه ایرانی‌ها نیستند!
درست از همان زمان بود که حسرت بردن ازبک‌ها بر دل تیم ملی ماند، ستاره‌های آنها یک به یک راهی لیگ‌های اروپایی شدند و بازیکنان ما پله به پله نزول کردند! حتی با وجود این انرژی زیاد برای انتقام‌جویی هم تیم ایران حریف ازبکستان ۱۰ نفره نشد و این واقعا جای دفاع ندارد.
طبیعتا مسوولیت همه اینها با کادرفنی و در راس آنها شخص آقای قلعه‌نویی است، اما مشکلات امیر به همین اندازه محدود نمی‌شود. حواشی این بازی طوری بود که رسما نشان داد قلعه‌نویی در تیم ملی نفر اول نیست. درحالی‌که پیش از این هم شائبه‌های زیادی پیرامون اختیارات غیرطبیعی و بیش از اندازه مهدی طارمی در تیم ملی وجود داشت، تغییر فهرست پنالتی‌زنان تیم در این بازی، به وضوح روی این حرف و حدیث‌ها مهر تایید کوبید.
پنالتی آخر تیم ملی را میلاد محمدی زد و این در حالی است که او در فهرست زنندگان ضربه نبود، اما طارمی به میل خودش میلاد را به لیست اضافه کرد. فیلم آخر بازی که قلعه‌نویی وسط زمین هاج و واج از محمدی می‌پرسد: «من سرمربی تیم هستم، چه کسی به تو گفت پنالتی بزنی؟» قطعا حالا حالاها در حافظه فوتبال ایران باقی خواهد ماند!
ما امروز یک سرمربی تیم ملی داریم که بسیاری از منتقدان قبولش ندارند، هواداران فوتبال با او ارتباط نمی‌گیرند و حرف‌هایش را نمی‌پذیرند، کیفیت تیمش خوب نیست و حالا حتی روشن شده که بین بازیکنان خودش هم برش ندارد و آنها از دیگری فرمان می‌برند. «دیگری» کیست؟ همان بازیکنی که بسیاری او را مسوول اصلی عزل دراگان اسکوچیچ می‌دانند، همان بازیکنی که پیش از جام ملت‌های آسیا بدون اجازه اردوی تیم ملی را برای عقد یک قرارداد تبلیغاتی ترک کرد و همان بازیکنی که گفته می‌شود نظر قطعی را در مورد پایان دوران حضور احسان حاج‌صفی در تیم ملی داد.
بهتر نیست خود طارمی را روی نیمکت تیم ملی بنشانید آقای قلعه‌نویی؟ این‌طوری شاید دلش بسوزد و اجازه بدهد شما هم با ملی‌پوشان برای حضور در جام‌جهانی به آمریکا سفر کنید! روزی هواداران قلعه‌نویی به دلیل اقتدار این مربی به او لقب «ژنرال» داده بودند، اما به نظر می‌رسد سردوشی‌های این ژنرال مدت‌هاست کنده شده، وگرنه عضو کادرفنی‌اش بعد از بازی توییت نمی‌زد: «اگر بعضی آقایان اجازه بدهند، در جام‌جهانی شگفتی‌ساز خواهیم شد!»
