ایتالیا باز هم ناکام می‌ماند؟
عرض‌اندام کوچک‌ها
از همان زمانی که فیفا قانون افزایش شرکت‌کنندگان در جام جهانی را تصویب کرد، مخالفان و موافقان زیادی نسبت به این اتفاق واکنش نشان دادند و حالا وضعیت به گونه‌ای است که شاید یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ از راهیابی به بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان بازبماند، اما کشورهایی در آنجا حضور پیدا کنند که شاید اسم برخی را هم نشنیده باشید.
خوب بود یا بد؟
استدلالی که فیفا سعی می‌کند با تکیه بر آن زیاد شدن کشورهای حاضر در جام جهانی را توجیه کند، گسترش این رشته ورزشی در همه جای جهان و افزایش درآمدهای مالی است. به‌هرحال در فرمت ۳۲تیمی و با حضور آمریکا، کانادا و مکزیک در مقدماتی قاره‌شان، تقریبا محال بود که هایئیتی و کوراسائو به جام جهانی راه پیدا کنند. هائیتی مدت‌هاست درگیر جنگ داخلی بوده و سرمربی‌اش تاکنون در یک بازی خانگی هم روی نیمکت ننشسته است!
کوراسائو هم که یکی از جزایر مستعمره هلند محسوب می‌شود که با ۱۵۰هزار نفر جمعیت، رکورد کوچک‌ترین شرکت‌کننده در تاریخ جام‌های جهانی را به خود اختصاص داده. یا مثلا کشورهایی مثل اردن و ازبکستان در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی در عرصه ملی داشته‌اند اما بسیار بعید بود که بدون زیاد شدن سهمیه، آنها به همین زودی اولین حضورشان در تاریخ این رقابت‌ها را تجربه کنند.
از طرفی این نظریه هم وجود دارد که تعدد تیم‌ها و حضور کشورهای نه چندان قدرتمند، به سطح فنی ویترین فیفا ضربه می‌زند. همین حالا هم بسیاری از طرفداران فوتبال قید تماشای دور گروهی را زده‌اند و منتظر شروع شدن مرحله حذفی هستند. اما این کم‌طرفدار شدن جام جهانی تنها ضرر پروژه زیاد شدن تیم‌ها نیست. از آن جا که سهمیه اروپا دستخوش تغییری نشده و این ازدیاد شامل قاره‌های دیگر بوده، حالا ممکن است یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های تاریخ از حضور در آمریکا باز بماند.
آبی کم‌رنگ
فوتبال ایتالیا به خصوص در مقطع ملی، افت زیادی را طی سال‌های اخیر تجربه کرده و حتی قهرمانی در یورو ۲۰۲۰ هم نتوانست آنها را به عرصه رقابت با بزرگان بازگرداند. آتزوری برای سومین دوره متوالی در خطر از دست دادن جام جهانی قرار دارد، چرا که نتوانست در مرحله گروهی حریف نروژ شود و در دو بازی رفت و برگشت ۷ گل از این تیم دریافت کرد.
حالا کار شاگردان جنارو گتوزو به پلی‌آف کشیده شده، ولی اینجا تا حدودی بخت با آنها یار بوده چون قرار است ابتدا با ایرلند شمالی روبه‌رو شوند و در صورت برتری، به مصاف برنده ولز و بوسنی بروند. کار به قدری حساس شده که خبر رسیده گتوزو توقف سری A پیش از دیدارهای سرنوشت‌ساز آتزوری را درخواست کرده است.
هرچند ایده تعویق یک هفته کامل از مسابقات ممکن نیست و تنها گزینه عملی برای کمک به تیم ملی ایتالیا، جلو انداختن حداکثری بازی‌های روز ۲۲ مارس (۴روز قبل از جدال با ایرلند) است که آن هم بستگی به تقویم باشگاهی یوفا دارد. تحت هر نتیجه‌ای، نمی‌توان منکر این شد که قهرمان چهار دوره جام جهانی دچار یک قحطی بزرگ ستاره در نسل فعلی‌اش شده و شاید تابستان آینده رقابتی را ببینیم که کیپ‌ورد در آن حضور دارد ولی ایتالیا خیر!
