آینه فوتبال ایران

در دیداری که حتی ۵ دقیقه مشاهده از آن، یک جلوه عالی برای کسانی بود که می‌خواهند از حقیقت فوتبال مملکت باخبر شوند. جایی که از استادیوم گرفته تا پخش تلویزیونی، تعلل مداوم داور و کیفیت پایین مسابقه همگی نشان می‌داد با یک ورژن کاملا ایرانی طرف هستیم. روند بازی به نحوی بود که نهایتا هم استقلالی‌ها از همه چیز شاکی بودند، هم اعضای تیم رقیب و هم حتی پرسپولیسی‌ها!

تغییر محل برگزاری این جدال آن‌هم ۴۸ ساعت قبل از شروع، از دسته اتفاقاتی است که فقط در فوتبال کشور ما رخ می‌دهد. وضعیت ورزشگاه تختی را هم که همه دیدند؛ یک مخروبه کامل که حتی برای پیک‌نیک هم مناسب به نظر نمی‌رسید چه برسد به برگزاری یک جدال مهم فوتبال. در این شرایط تمام نگرانی هواداران استقلال، افزایش احتمال مصدومیت ستاره‌های گران‌قیمت تیم آن‌هم قبل از بازی حساس برابر الوصل بود. هرچند اعضای کادرفنی تیم خیلی به این موضوع اعتقادی نداشتند تا جایی که حتی به خارجی‌هایی که در فیفادی به میدان رفته بودند هم رحم نکردند! دلیل این موضوع اما در کنار سخت بودن بازی در زمین افتضاح، نمایش دور از انتظار تیم رقیب بود.

تقریبا هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد پادیاب خلخال تبدیل به لقمه گلوگیری شود که برای شکست دادنش در تهران، به ۱۲۰ دقیقه زمان و یک ضربه پنالتی و یک کاشته احتیاج باشد. تازه در نظر داشته باشید رقیب دسته دویی، بیش از ۱۰۰ دقیقه با یک بازیکن کمتر می‌جنگید.

قاعدتا کادرفنی پادیاب آنالیز خوبی از استقلال داشت و مطابق سنت همیشگی جام حذفی، بازیکنان ناشناخته برای اثبات خودشان تا آخرین نفس مبارزه کردند. با این حال چیزی که از همه بیشتر به چشم می‌آمد، اختلاف سطح ناچیز نفرات دو تیم به‌خصوص در برخی پست‌های خاص بود.

در نهایت هم یاسر آسانی کار را برای آبی‌ها درآورد. وینگر آلبانیایی تاکنون ۸ گل به ثمر رسانده و مسلما بهترین خرید این فصل استقلال بوده؛ کسی که قرار است هم جلوی الوحدات اردن قهرمان باشد و هم مقابل پادیاب خلخال! اما نمایش جسورانه تیم لیگ دویی که فاصله چندانی با کنار زدن مدافع عنوان قهرمانی جام حذفی نداشت، یادآور  این حقیقت بود که فوتبالیست‌های وطنی آنچنان از هم متفاوت نیستند. منتها شاید بخت و اقبال و یا یک دلال قوی‌تر، کاری کند که یک نفر سالانه در لیگ برتر ده‌ها‌ میلیارد تومان دستمزد بگیرد در شرایطی که در لیگ دو از او بهتر هم وجود دارد. مثلا گلر پادیاب با صرف‌نظر از اتلاف وقت‌های متعددش، شب بسیار خوبی داشت و چندین مدافع و‌ هافبک پادیاب هم به خوبی برابر حملات متعدد استقلال مقاومت می‌کردند.

حتی شنیده می‌شود عرفان بخشی یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنان زمین که بارها مدافعان آبی‌ را دریبل زد، مدتی عضو تیم‌های پایه پرسپولیس بوده است. شاید بعد از این مسابقه، به برخی از بازیکنان مستعد پادیاب پیشنهادهایی از تیم‌های لیگ برتری ارسال شود و شاید هم این جوانان سرشار از انگیزه باقی عمر حرفه‌ای خودشان را در لیگ‌های سطح پایین دنبال کنند. نکته مهم، عدم توازن بین موقعیت فعلی بازیکنان استقلال و پادیاب بود. در شرایطی که از لحاظ فنی حداقل در این تک بازی بین آنها تفاوت خاصی دیده نمی‌شد، این واقعیت فوتبال ایران بار دیگر ثابت شد که قرار نیست عموما حق به حقدار برسد و یا به چرخه غالبا بسته و فرتوت بازیکنان نامدار، نفر جدیدی اضافه شود. یعنی ستاره‌های پادیاب و شاید تیم‌های گمنام دیگر در حد بازی برای مس رفسنجان و شمس آذر و استقلال خوزستان هم نیستند؟ واقعا بعید می‌دانیم.