آخرین پیچ امیر

با این حال این اتفاق رخ داد و تیم ملی با کوله‌باری از حاشیه و تنش این مسابقات را ترک کرد. رفتارهای نابخردانه بعضی بازیکنان و به ویژه شجاع خلیل‌زاده، مصاحبه نالازم و مملو از خودستایی سردار آزمون، خودداری تعداد زیادی از بازیکنان از زدن ضربه پنالتی در مصاف با ازبکستان و... فضای بسیار عجیبی علیه تیم ملی به وجود آورد؛ طوری که شاید برای نخستین بار برخی بازیکنان این تیم در اظهارات صریح خود مدعی شدند زیر فشار شدید افکار عمومی در حال له شدن هستند و بخشی از مردم در انتظار شکست آنها به سر می‌برند.

برای شخص قلعه‌نویی اما اوضاع از این بدتر هم بود. مداخله آشکار و عریان مهدی طارمی در امور فنی و اعمال تغییر سرخود او در فهرست پنالتی‌زنان دیدار با ازبکستان، بسیار بحث‌برانگیز شد. طارمی ابایی نداشت در مقابل خبرنگاران به این دخالت واضح اقرار کند و البته در کلام او، اثری از پشیمانی یا معذب بودن هم دیده نمی‌شد!

به این ترتیب اختیارات قلعه‌نویی عملا زیر سوال رفته و حتی برخی رسانه‌ها از درگیری او و طارمی در رختکن تیم ملی خبر می‌دهند. به شکل طعنه‌آمیزی، همه این اتفاقات تنها ۲۴ ساعت پس از آن رخ داد که قلعه‌نویی در حضور بازیکنان تیم ملی، با تقدیر از طارمی به بهانه صدمین بازی ملی‌اش، او را الگویی خوب برای جوانان توصیف کرد!

هر چه هست خود امیر خیلی خوب می‌داند در افتادن با طارمی چه مخاطرات عظیمی دارد. آخرین نفری که اختلاف‌نظر با این بازیکن را تجربه کرد، دراگان اسکوچیچ بود که حتی با وجود کسب بهترین نتایج ممکن هم نتوانست خودش را به جام‌جهانی برساند! بنابراین در صورتی که مساله جدی باشد، ممکن است برای قلعه‌نویی هم همان سرنوشت تکرار شود. طی چند روز گذشته برخی پیشکسوتان به صورت عیان و پنهان به امیر توصیه کرده‌اند روی نام طارمی قلم قرمز بکشد و اقتدارش را نشان بدهد، اما اتخاذ چنین تصمیمی حقیقتا دشوار است و بعید به نظر می‌رسد سرمربی تیم ملی بتواند به آن سمت حرکت کند.

از حواشی بی‌شمار که بگذریم، قلعه‌نویی در بحث فنی هم منتقدان بسیار جدی و سرسختی دارد. روند حرکتی تیم او به سمت پیشرفت نیست و تنها خودش و دستیاران متعددش از عملکرد تیم رضایت دارند! او عادت کرده به شکلی اغراق‌آمیز، فقط نیمه پر لیوان را ببیند و از همین رو است که مثلا در پایان تورنمنت امارات به دو کلین‌شیت تیم ملی اشاره می‌کند، درحالی‌که ملی‌پوشان در هیچ‌یک از این دو مسابقه موفق به گلزنی نشدند.

چیزی که در عمل دیده می‌شود، ۶ بازی پیاپی ناتوانی تیم ملی در کسب پیروزی برابر ازبکستان است؛ طلسمی که حتی با وجود ۱۰ نفره شدن تیم حریف در بازی اخیر نیز نشکست. به همین دلیل هم پس از پایان این مسابقات، هزاران پست و کامنت با هشتگ «اخراج قلعه‌نویی» در شبکه‌های اجتماعی به ثبت رسید.

در نهایت روشن نیست فدراسیون فوتبال چه تصمیمی خواهد گرفت و آیا قلعه‌نویی را عوض می‌کنند یا نه، اما یک نکته تقریبا قطعی به نظر می‌رسد؛ این که چهار ماه پیش رو، احتمالا آخرین پیچ امیر برای رسیدن به جام‌جهانی خواهد بود. تیم ملی تا فروردین هیچ مسابقه‌ای در پیش ندارد. فیفادی بعدی در آغاز سال جدید خورشیدی خواهد بود و قاعدتا اگر قرار به تغییر کادرفنی باشد، این اتفاق در همین مقطع رخ می‌دهد. در این صورت سرمربی جدید هم می‌تواند مدتی بر لیگ و بازیکنان متمرکز شود و از فیفادی فروردین به عنوان تدارک جدی سود ببرد. اگر امیر از این گردنه چهار ماهه به سلامت بگذرد، بعید است دیگر کسی غیر از او را در جام‌جهانی روی نیمکت تیم ملی ببینیم.